Celem badania nad użytecznością wielokryterialnego punktowania maturalnej pracy pisemnej z języka polskiego (kryteria i schemat autorstwa Emilii Kuczyńskiej) było znalezienie odpowiedzi na pytania: jak zastosowanie tego schematu wpływa na ocenianie prac pisemnych z języka polskiego; na ile odrębne są poszczególne kryteria oceny prac; jakie znaczenie ma tematyka pracy dla oceny osiągnięć polonistycznych maturzysty; jakie są różnice między ocenianiem prac na maturze próbnej i na maturze regulaminowej przez niezależną komisję; jak duże są stałe różnice między oceniającymi prace; jakie prace są najtrudniejsze do oceny; jakie są różnice między ocenianiem prac przez nauczycieli danych uczniów a niezależne komisje; ilu oceniających potrzeba, aby osiągnąć pewność oceny prac. Dziewięciu polonistów oceniało równolegle i niezależnie: 14 prac wylosowanych z matury próbnej w 1996 roku bez zastosowania schematu punktowania oraz po kilku miesiącach te same 14 prac z zastosowaniem schematu, 10 wylosowanych prac z matury próbnej w 1997 i 10 prac tych samych uczniów z matury regulaminowej w 1997. Nie wykazano statystycznego wpływu posługiwania się kryteriami na rozkłady ocen prac; nie wykazano statystycznej odrębności kryteriów oceny prac w wyjątkiem kryterium grafii, pozostałe były wysoce spójne; nie potwierzono wpływu zmiany tematyki na oceny osiągnięć polonistycznych maturzystów. Stałe różnice między oceniającymi prace były wśród doświadczonych nauczycieli niewielkie, z pomiarowego punktu widzenia mniej przydatni byli nauczyciele o surowych wymaganiach i zmieniający poziom z sesji na sesję. Najtrudniejsze do oceny okazały się prace na poziomie nieco powyżej przeciętnej, wyczerpujące temat, ale słabe pod względem językowym. Nie wykazano różnic trafności oceniania prac przez nauczycieli i członków niezależnych komisji, stwierdzono znaczne podniesienie ocen na maturze regulaminowej (uznano to za wpływ egzaminu). Zadowalającą pewność oceny prac uzyskano w przypadku trzech oceniających.