Badanie stanowiło część programu Studenci o sobie i studiowaniu autorstwa K. Skarżyńskiej, P. Gasparskiego i W. Wekselberga, który finansowany był przez Szkołę Wyższą Psychologii Społecznej (grant 1/1998). Celem badania było określenie zależności między postawą autorytarną a stosunkiem do kary śmierci, tolerancją wobec odmienności, percepcją powagi różnych zagrożeń, rodzajem preferowanej aktywności społecznej i typem motywacji przy wyborze studiów. Badaniem objęto 1300 studentów psychologii i psychiatrii uczących się w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej, na Wydziale Pedagogiki Uniwersytetu Warszawskiego oraz w Wyższej Szkole Humanistycznej w Pułtusku. W badaniu wykorzystano metodę kwestionariuszową. Autorytaryzm mierzono za pomocą 10-itemowej skali (Skarżyńska, Chmielewski, 1998). Postawa wobec odmienności mierzona była pytaniami o zgodę na kontakt z chorymi na AIDS, homoseksualistami i imigrantami, czyli analogicznie do badań m.in. R. Siemieńskiej (1996). Wyniki badania potwierdziły hipotezę o autorytaryzmie jako spójnym syndromie postaw akceptujących hierarchiczną wizję świata oraz preferującą zachowania kolektywistyczne. Autorytaryzm wiązał się zatem z brakiem tolerancji dla odmienności, tendencją do surowego karania osób naruszających normy społeczne, z podejmowaniem aktywności cenionej społecznie lub w grupach wysoko ceniących spójność, postrzeganiem jako bardziej poważnych zagrożeń związanych z przekraczaniem norm społecznych (np. narkomania, wzrost przestępczości) oraz z odrzuceniem indywidualistycznej motywacji do studiowania.