Przeprowadzone badanie służyło przede wszystkim rozpoznaniu tematyki edukacji wielokulturowej w Polsce, jej zakresu terytorialnego i tematycznego, a także naświetleniu ogólnych trendów edukacyjnych związanych z narastającym zjawiskiem wielokulturowości w Polsce. Badaczka przeanalizowała różnego rodzaju działania edukacji wielokulturowej (formalnej i nieformalnej) realizowane w Polsce. Zbadała potrzeby osób odmiennych kulturowo w tym zakresie oraz sprawdziła, czy potrzeby te są należycie zaspokajane. Skonfrontowała także opinię społeczeństwa polskiego na temat edukacji wielokulturowej z rzeczywistymi działaniami podejmowanymi w tym zakresie. Do badań posłużyła metoda obserwacji uczestniczącej i metoda wywiadu (wywiad nieskategoryzowany). Dodatkowo skorzystano z metody analizy materiałów pisanych (stron internetowych, raportów z działań, scenariuszy warsztatów itp.). Na podstawie zgromadzonego materiału zwrócono uwagę m.in. na brak programów dla cudzoziemców czy uchodźców dotyczących bezpośrednio kultury polskiej. Zaobserwowano również strategię unikania drażliwych tematów w obrębie polskiej edukacji wielokulturowej. W zakresie kształcenia polskich uczniów odnotowano powierzchowne podejście ograniczone do zewnętrznych przejawów życia kulturalnego innych narodów.