Celem badania było sprawdzenie, jak dzieci rozumieją i oceniają różnego rodzaju kłamstwa oraz jakie są najczęstsze motywy i przyczyny kłamania zdaniem dzieci. Badaniem objęto 12 sześciolatków, z którymi przeprowadzono wywiad kwestionariuszowy. Wykorzystano również pięć historyjek dotyczących kłamstwa, dzieci wykonały dodatkowo prace plastyczne na temat kłamstwa. Wyniki badania ujawniły, że ponad połowa dzieci nie przyznawała się do kłamania. Motywowały to obawą przez negatywną oceną ze strony najbliższych osób, w tym rodziców, koleżanek/kolegów i innych osób znaczących. Dzieci znały zatem i rozumiały pojęcie kłamstwa, dostrzegały w nim zachowanie naganne i niepożądane społecznie. Badani w bardzo rygorystyczny sposób podchodzili do tej normy – uznawali, że w każdej sytuacji należy przyznać się do kłamstwa bez względu na karę. Wszystkie dzieci stwierdziły, że należy stosować się do zasady niekłamania.