Badanie miało na celu charakterystykę wartości prognostycznej wyników egzaminów wstępnych dla przebiegu dwóch pierwszych lat studiów na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Egzaminy wstępne poddane badaniu przeprowadzane były od 1991 roku według nowych zasad. W związku z wysoką rangą przypisywaną egzaminowi przedmiotowemu (kandydaci dokonywali wyboru spośród czterech różnych przedmiotów) postanowiono również sprawdzić, czy alternatywne egzaminy przedmiotowe stanowiły jednakowo dobre predykatory powodzenia na studiach. Analizowano dane dotyczące rocznika, który rozpoczął studia w 1991 roku (212 przyjętych), oraz tego, który rozpoczął je rok później (147 przyjętych). Była to dokumentacja rekrutacji oraz protokoły i karty egzaminacyjne z dwóch pierwszych lat studiów. Badanych podzielono na trzy grupy – osoby, które zaliczyły pierwszy i drugi rok studiów w terminie; osoby, które zostały skreślone z listy studentów w trakcie pierwszego roku studiów; osoby, które z różnych powodów nie były o czasie studentami trzeciego roku studiów, ale nie zostały skreślone z listy studentów na pierwszym roku. Wyniki badania ujawniły, że wartość predyktywna egzaminów wstępnych była ogólnie niska. W obydwu badanych rocznikach rezultaty egzaminów z języka obcego okazały się do pewnego stopnia predyktywne. Wartość prognostyczna pozostałych egzaminów wstępnych (egzamin przedmiotowy, test umiejętności korzystania z wykładu akademickiego) była niska i zdecydowanie odmienna w 1991 i 1992 roku. Dla osób przyjętych w 1991 roku egzamin przedmiotowy (szczególnie z biologii i historii) okazał się predyktywny dla wyników studiowania, a dla osób przyjętych w 1992 roku był to słaby predykator.