Celem badania było określenie struktury socjometrycznej klas szkolnych uczniów upośledzonych umysłowo w młodszym wieku szkolnym i w okresie dorastania oraz porównanie jej ze strukturą socjometryczną klas ich nieupośledzonych rówieśników. Badaniem objęto 139 dzieci upośledzonych i 255 nieupośledzonych w wieku wczesnoszkolnym (od ośmiu do 12 lat) oraz 138 osób upośledzonych i 176 nieupośledzonych w wieku dorastania (13-20 lat). Łącznie pomiarów socjometrycznych dokonano w 40 klasach w szkołach województwa gdańskiego i elbląskiego, po 10 na każdy okres i poziom rozwoju. Badani o lekkim upośledzeniu umysłowym uczęszczali do szkół specjalnych podstawowych lub zawodowych, ewentualnie do specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych. Uczniowie w normie intelektualnej uczyli się w dwóch liceach zawodowych i czterech szkołach zawodowych. Poziom rozwoju intelektualnego nie różnicował klas pod względem struktury relacji interpersonalnych wśród dzieci w młodszym wieku szkolnym. Wśród uczniów znajdujących się w okresie dorastania zaobserwowano zależność między rodzajem struktury relacji interpersonalnych a poziomem rozwoju badanych – grupy uczniów upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim okazały się cechować mniejszą integracją i spoistością zespołu klasowego oraz większą izolacją uczniów. Tak dzieci upośledzone, jak i nieupośledzone preferowały prospołeczne cechy w wyborze liderów klasowych, co potwierdzało podobieństwa w spostrzeganiu społecznym porównywanych grup badanych.