Badanie miało na celu charakterystykę związku między lękiem społecznym i siłą ego a stylem autoprezentacji publicznej i rolą metapercepcji (przekonań na temat tego, jak jest się postrzeganym przez rówieśników) w autoprezentacji publicznej i prywatnej młodzieży szkolnej. Badaniem objęto 198 uczniów dwóch ostatnich klas szkoły podstawowej i trzech klas liceum społecznego. Zadaniem respondentów było dwukrotne dokonanie autoprezentacji pisemnej za pomocą Arkusza Samoopisu – raz anonimowo (prezentacja prywatna), drugi raz imiennie (prezentacja publiczna). Zmierzono lęk społeczny i dyspozycyjną koncentrację na „ja” za pomocą Skali Koncentracji na Sobie (SKNS) Zakrzewskiego i Strzałkowskiej (1989') oraz siłę ego za pomocą Kwestionariusza Siły Ego Barrona w opracowaniu Reykowskiego. Wyniki badania ujawniły, że czynniki osobowościowe w postaci lęku społecznego i siły ego różnicowały badanych głównie w zakresie autoprezentacji publicznej, nie zaś prywatnej – niższy poziom lęku społecznego oraz wyższa siła ego sprzyjały dokonywaniu autoprezentacji faworyzującej „ja”. Pozytywna autoprezentacja, tak publiczna, jak i prywatna, była ponadto ściśle zależna od metapercepcji badanych. Osoby uważane za popularne (dobra pozycja socjometryczna) wytwarzały samoopis bardziej faworyzujący „ja” niż osoby o niskiej pozycji socjometrycznej.