Badanie, którego przedmiotem było pamiętnikarstwo wśród młodzieży, miało na celu uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania: czy współczesna młodzież pisze pamiętniki, jakie są motywy podejmowania tej aktywności, co stanowi treść pamiętników oraz jakie korzyści widzi młodzież w pisaniu pamiętników. Badaniem ankietowym objęto 315 uczniów z klas II-IV liceów ogólnokształcących w Krakowie, w tym 158 dziewcząt i 157 chłopców. Wyniki badania ujawniły, że 54,9% uczniów prowadziło pamiętniki (w czasie przeprowadzenia badania lub wcześniej), przy czym dotyczyło to 85,4% dziewcząt i 24,2% chłopców. Dziewczęta rozpoczynały pisanie pamiętnika w wieku 13-15 lat, a chłopcy – 12-16 lat. Częstotliwość wpisów w pamiętniku była niezależna od płci i opisywana była najczęściej przez badanych za pomocą odpowiedzi zależnie od okoliczności (65%). Codziennie pisało pamiętnik 21% uczniów, kilka razy w tygodniu – 10%, kilka razy w miesiącu – 3%. Do najczęściej podawanych motywów pisania pamiętnika należały chęć zachowania we wspomnieniach wszystkiego tego, co działo się w danej chwili; potrzeba ekspresji, chęć wypowiedzenia własnych myśli i opisania uczuć (częściej dziewczęta); opisanie zdarzeń szczególnych w życiu badanych; brak przyjaciela, któremu można by się zwierzyć. W pamiętnikach zawierano najczęściej subiektywne doznania – przeżycia, odczucia i refleksje (częściej dziewczęta) – oraz opisy ważnych wydarzeń z życia. Rzadziej poświęcano miejsce na ważne wydarzenia ze świata, tajemnice czy problemy intymne, choć wszystkie te elementy pojawiały się w pamiętnikach badanych. Wyróżniono kilka kategorii korzyści, jakie badani widzieli w prowadzeniu pamiętnika: pomoc w zrozumieniu siebie i świata, lepsze poznanie siebie (częściej dziewczęta), możliwość szczerego wypowiedzenia się na wszystkie tematy, posiadanie przyjaciela w postaci pamiętnika.