Celem badania było określenie uwarunkowań preferencji czytelniczych uczniów nauczania początkowego. W badaniu wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, którym objęto 25 uczniów uczęszczających do klasy drugiej szkoły podstawowej oraz 25 nauczycieli klas początkowych. W przypadku uczniów zastosowano technikę wywiadu, do nauczycieli skierowano zaś ankietę własnej konstrukcji: Rozwijanie zainteresowań czytelniczych. Wyniki badania ujawniły, że trzech uczniów (dwóch chłopców i dziewczynka) nie czytało książek samodzielnie, bo nie lubiło czytać, a książki w domu czytali lub opowiadali im rodzice. Pozostali badani, czyli 22 osoby (13 dziewcząt i dziewięciu chłopców), czytali samodzielnie książki, z czego 80% zadeklarowało, że robi to, bo chce więcej wiedzieć, a 60% – bo lubi czytać i chce lepiej opanować technikę czytania. Dziewczynki preferowały baśnie, bajki i książki przygodowe, chłopcy zaś komiksy, baśnie i książki przygodowe. Wymieniono również książki o kosmosie, wynalazkach, z przepisami kulinarnymi, o technice, modzie, modelarstwie oraz krawiectwie dla lalek. Zdaniem badanych nauczycieli czytelnictwo wśród uczniów miało znaczący wpływ na efekty kształcenia z języka polskiego. 80% nauczycieli starało się pozyskać dla celów rozwoju czytelnictwa rodziców dzieci oraz organizowało konkursy czytania. Tyle samo badanych współpracowało z bibliotekarzem szkolnym w celu zainteresowania dzieci książką. 72% nauczycieli opowiadało dzieciom utwory literackie napisane prozą, poświęcali na to specjalne lekcje. Taka sama liczba nauczycieli organizowała inscenizacje na podstawie lektury, gdy dostrzegali, że dzieci podejmowały próby samodzielnego odtworzenia tekstu, a 52% organizowało improwizowaną inscenizację najciekawszych wydarzeń z książki. 50% nauczycieli starało się wytworzyć między dziećmi a autorem więź emocjonalną, pokazując różne fotografie, 32% czyniło podobnie, by więź taką nawiązać między dziećmi a samym utworem literackim. 36% nauczycieli organizowało godziny pięknego czytania wybranych książek. Tylko 20% opowiadało dzieciom utwory w różnych sytuacjach i poza lekcją języka polskiego, 12% organizowało inscenizacje komicznych wydarzeń z lektur lub wytwarzało więź emocjonalną między dziećmi a utworem poprzez pokazywanie filmu. Niewielu nauczycieli stosowało dzienniczki lektur dla zainteresowania nimi rodziców i przygotowania do pisania wypracowań, dokonywało przemyślanej prezentacji książki oraz uważało, że stan czytelnictwa wpływa pozytywnie na poziom inteligencji, kultury zachowania i sposób kształtowania osobowości.