Celem badania było uzyskanie opinii uczniów i nauczycieli o nowej skali stopni szkolnych. Badaniem ankietowym objęto uczniów klas ósmych, maturalnych i nauczycieli studiujących na czwartym roku zaocznej polonistyki; po raz pierwszy ankietę przeprowadzono w roku 1992 po wprowadzeniu nowej skali, po raz drugi w 1995 r. Na podstawie zgromadzonego materiału wykazano, że uczniowie dostrzegali zalety i wady nowego oceniania; jako zalety uczniowie szkoły podstawowej wskazywali m.in. szansę dla zainteresowanych danym przedmiotem, zróżnicowane słabe stopnie, jako wadę – stresujące oceny w dolnej skali; większą aprobatę nowa skala ocen zyskała u uczniów szkoły średniej, wśród pozytywów wskazywano m.in. ocenę celującą, przeciwnicy nowej skali nie widzieli większych różnic z niej wynikających. Opinia nauczycieli była zbliżona do poglądów maturzystów, więcej osób wyrażało wątpliwości i niepokoje, mniej było sądów negatywnych; nauczyciele mieli dylematy dotyczące oceniania; spośród podanych w ankiecie definicji największe problemy sprawiała nauczycielom ocena mierna. Większość badanych uczniów i nauczycieli stwierdziła, że nie potrafią wyobrazić sobie szkoły bez oceniania; uczniowie klas ósmych najbardziej popierali szkołę bez stopni, najmniej zwolenników zniesienia oceny wyrażonej cyfrą było wśród nauczycieli.