Badanie przeprowadzono w celu stworzenia polskiej wersji językowej kwestionariusza Imapct of Pediatric Epilepsy Scale (adaptacji dokonano za pomocą translacji). Podjęto także analizę własności psychometrycznych powyższego narzędzia. Badanie zrealizowano w grupie 36 osób, w skład której wchodzili rodzice dzieci z padaczką (dzieci ankietowanych były uczniami normalnych szkół państwowych lub prywatnych, z wyłączeniem szkół integracyjnych; ponadto pozostawały pod opieką lekarzy z poradni neurologicznych oraz oddziałów neurologicznych w Warszawie; wiek dzieci: od czterech do 18 lat). Do zbadania rzetelności 11-pytaniowej skali zastosowano metodę współczynnika zgodności wewnętrznej α-Cronbacha. Trafność teoretyczną z kolei zmierzono za pomocą współczynnika korelacji skali (r-Pearsona) z kontrolnym dwunastym pytaniem (do wszystkich obliczeń użyto programu SPSS 12.0.1). Przekładu z języka angielskiego dokonało niezależnie dwóch tłumaczy (psycholog oraz anglista), wybór najlepszej wersji pod względem trafności treściowej oceniało dwóch sędziów kompetentnych (psycholog i psychiatra dziecięcy); ocenie polonisty i pedagoga poddano także zrozumiałość językową. W wyniku przeprowadzonego badania wykazano wysoki współczynnik rzetelności oraz trafności teoretycznej polskojęzycznej Skali Wpływu Padaczki Dziecięcej. Uzyskany materiał potwierdził dodatnie korelacje wszystkich 11 pytań z całą skalą. Analiza danych ujawniła ponadto, że dzieci z wysokimi wynikami na skali IPES miały częściej napady padaczkowe, przyjmowały więcej leków przeciwpadaczkowych, były w przeszłości częściej hospitalizowane oraz w młodszym wieku rozpoczęła się u nich choroba. Tym samym wykazano dodatkowo, że część wariancji skali można wiązać ze wskaźnikami klinicznymi stanu dziecka. Do zalet utworzonej skali zaliczono ponadto jej krótkość oraz prostotę, które znacznie ułatwiają procedurę badania.