Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytania: kto naucza wychowania fizycznego w szkołach wiejskich; jaki procent nauczycieli prowadzących zajęcia WF-u stanowią specjaliści tego przedmiotu; w jakim zakresie nauczyciele są animatorami życia sportowo-rekreacyjnego środowiska, w którym pracują. Badaniem ankietowym objęto wszystkich nauczycieli prowadzących zajęcia WF-u w 122 wiejskich szkołach podstawowych w województwie sieradzkim. Wśród 208 badanych było 115 kobiet i 93 mężczyzn. W 53 szkołach zajęcia prowadził jeden nauczyciel, w 53 – dwóch nauczycieli, w 11 – trzech, w pięciu – czterech nauczycieli. Wśród kobiet i mężczyzn ogólny staż pracy wynosił najczęściej od czterech do 10 lat – odpowiednio 21,1% i 15,9%; wśród kobiet staż pracy jako nauczyciela WF-u wynosił najczęściej od roku do trzech lat – 23,6%, wśród mężczyzn od czterech do 10 lat – 20,2%; stwierdzono, że wraz z powiększaniem się stażu pracy liczba nauczycieli WF-u malała, w szkołach następowała częsta zmiana nauczycieli WF-u. Nauczyciele w większości nie mieli odpowiedniego przygotowania kierunkowego, miało je 12,5% kobiet i 14,4% mężczyzn, w tym odpowiednio 4,3% i 3,4% ukończyło studia wyższe magisterskie; wykształcenie pedagogiczne o innym profilu miało odpowiednio 37,5% i 25,5%. Etat z wychowania fizycznego miało zapewniony 5,7%, pozostali pracowali na etatach łączonych; 34,6% miało w tygodniu od dwóch do czterech godzin WF-u, 59,6% miało od dwóch do siedmiu godzin. Zajęcia sportowo-rekreacyjne prowadziło 9,1% (wymiar: do sześciu godzin), gimnastykę korekcyjno-kompensacyjną 7,7% (wymiar: do sześciu godzin); uprawnienia do prowadzenia takich zajęć miało odpowiednio 56 i 31 nauczycieli. Nauczyciele nie angażowali się w życie sportowo-rekreacyjne środowiska, w którym pracowali; utrudnieniem mógł był fakt, że 67,8% dojeżdżało do szkoły, a 85% nie miało żadnych dodatkowych kwalifikacji z WF-u i sportu. 22 badanych stwierdziło, że podejmują działania propagujące sport w środowisku wiejskim, ale tylko jedna osoba robiła to w swoim miejscu pracy.