Przedmiotem badania był wpływ samooceny rodziców na aktywność ruchową dzieci. W badaniu uczestniczyło 3660 rodziców, w tym 1766 matek i 1894 ojców, których dzieci miały w czasie badania od 10 do 15 lat. Do zebrania materiału posłużono się kwestionariuszem ankiety, który wręczały dzieci swoim rodzicom. Według własnej oceny 36% matek i 46,4% ojców było aktywnych ruchowo w czasie wolnym. Ponad 90% rodziców miało pozytywny stosunek do udziału ich dzieci w ćwiczeniach fizycznych. Wraz z wiekiem dziecka spadał w nieznacznym stopniu odsetek rodziców zadowolonych z uprawiania przez uczniów sportu i rekreacji. Blisko 7% rodziców było obojętnie albo negatywnie nastawionych wobec aktywności ruchowej swoich dzieci. Wraz z wiekiem dziecka spadało zainteresowanie rodziców sprawnością fizyczną ich potomstwa (spadek istotny statystycznie). Okazało się, że ojcowie bardziej interesowali się sprawnością fizyczną swoich synów niż matki. Szczególną uwagę należy zwrócić na aktywność ruchową matek, która okazała się mniejsza niż ojców. To matki w większym stopniu niż ojcowie kształtują osobowość dzieci, w tym ich postawy prozdrowotne. Mała aktywność fizyczna w ich przypadku może ograniczać wpływ na zachowania zdrowotne dzieci. Mimo dużego zainteresowania rodziców aktywnością sportową dzieci matki i ojcowie podejmują zbyt mało działań, by rozwijać sprawność fizyczną swojego potomstwa.