Celem badań (realizowanych rokrocznie w latach 1992-1996) było stwierdzenie liczby i różnorodności wad postawy ciała u dzieci z klas pierwszych szkoły podstawowej. Próbowano ustalić, czy pięć kolejnych roczników siedmiolatków wykazuje tendencję wzrostową albo spadkową w zakresie wad postawy, gdzie należy szukać przyczyn powstawania zaburzeń w postawie u pierwszoklasistów, jakie wady postawy dominują wśród dzieci. W badaniach wzięło udział 185 uczniów klasy pierwszej Szkoły Podstawowej nr 9 w Białej Podlaskiej. Rozpoznano wady postawy: plecy płaskie, plecy okrągłe, plecy wklęsłe, postawa skoliotyczna, asymetrie, skoliozy, wady klatki piersiowej, kolana koślawe, kolana szpotawe, płaskostopie. Na podstawie wyników badań sformułowano następujące wnioski końcowe: najczęstszym zaburzeniem wśród dzieci siedmioletnich było płaskostopie; wady klatki piersiowej nie stanowiły ilościowego zagrożenia, ich liczba utrzymywała się w ciągu kilku lat na tym samym poziomie; na wysokim poziomie utrzymywały się takie wady jak: asymetrie, postawy skoliotyczne i skoliozy; aby określić przyczyny powstawania zaburzeń w postawie ciała, należałoby przeprowadzić szczegółowe badania wśród przedszkolaków.