Celem badania była ocena udziału nauczycieli wychowania fizycznego w realizacji treści stanowiących o pierwotnej prewencji uzależnień wśród młodzieży szkolnej. Badaniem ankietowym objęto 234 czynnych zawodowo nauczycieli WF-u (122 kobiety, 112 mężczyzn; wiek 23-32 lata) studiujących zaocznie w latach 1993-1995 na drugim roku wychowania fizycznego w AWF w Krakowie. 17,09% badanych pracowało w miastach wojewódzkich, 31,62% w innych miastach, 51,28% na wsi. Palenie tytoniu deklarowało 42,62% kobiet i wszyscy mężczyźni; do sporadycznego palenia przyznało się 26,22% kobiet i 82,14% mężczyzn; 17,09% paliło regularnie. Potrzebę prowadzenia w szkole działań profilaktyczno-wychowawczych w zakresie uzależnień dostrzegało 83,6% kobiet i 91,01% mężczyzn; realizację tych treści w pracy pedagogicznej potwierdzało 59,01% i 64,28%, 20% badanych nie było tym zainteresowanych. Udział w pracy na rzecz profilaktyki uzależnień deklarowało 42,62% kobiet i 91,01% mężczyzn; 38,46% badanych deklarowało prowadzenie pogadanek w grupach, 25,64% wprowadzanie problematyki na lekcjach wychowawczych, 8,54% w rozmowach indywidualnych z uczniami i gazetkach szkolnych, 4,72% współpracowało z placówkami pozaszkolnymi, pedagogiem, organizowało prelekcje z pracownikami służby zdrowia. 17,09% badanych stwierdziło wyraźnie pozytywne reakcje na treści problematyki uzależnień, 12,82% wskazało duże zaangażowanie uczniów, 4,27% przejawy obojętności lub skrępowania. Blisko połowa badanych zauważała problem nadużywania tytoniu, 1/3 alkoholizowania się dzieci i młodzieży. Za przygotowanych do podejmowania problematyki uzależnień uważało się 18,03% kobiet i 82,14% mężczyzn, jako słabe oceniało swoje przygotowanie 18,03% kobiet i 64,28% mężczyzn, jako dobre – 17,85% mężczyzn, za zupełnie nieprzygotowanych uważało się 51,28% badanych, w tym 81,96% kobiet. 83,6% kobiet i 91,07% mężczyzn zgłaszało zainteresowanie problemami prowadzenia edukacji w dziedzinie profilaktyki uzależnień. Wszyscy zgadzali się, że programy profilaktyki uzależnień należy wprowadzać do szkół podstawowych. 95,72% stwierdziło, że młodzież powinna być edukowana, jak chronić się przed nałogami. 52,13% uważało, że edukacja zdrowotna w szkole ma istotny wpływ na zachowania młodzieży. Według 78,63% istotą dobrych programów profilaktyki uzależnień było przekazywanie rzetelnej wiedzy o szkodliwości substancji uzależniających; 95,72% uważało za skuteczniejsze kształtowanie osobowości młodego człowieka i oferowanie mu alternatywnych form spędzania czasu wolnego. 51,28% zadanie zapobiegania uzależnieniom przypisywało głównie rodzicom, 4,27% przede wszystkim szkole. Wszyscy zgadzali się, że nauczyciele WF-u powinni włączyć się w akcję profilaktyki uzależnień; 8,54% nie było przekonanych, że zorganizowanie młodzieży czasu wolnego zmniejszyłoby skalę sięgania po środki uzależniające.