Badanie miało posłużyć do stworzenia projektu kształcenia gerontologicznego. Badaniem z pomocą kwestionariusza wywiadu objęto 35 nauczycieli akademickich z 14 uczelni wyższych i dwóch szkół pomaturalnych, badaniem za pomocą kwestionariusza Skali Postaw Wobec Starości (zmodyfikowana i zaadaptowana wersja Skali Postaw wobec Osób Niepełnosprawnych) objęto 401 studentów i słuchaczy; przeanalizowano obowiązujące tam plany i programy kształcenia 12 kierunków pedagogicznych i czterech niepedagogicznych. Stwierdzono, że postawy najbardziej przychylne wobec starości prezentowali studenci pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej, następnie studenci pedagogiki specjalnej, postawy najmniej przychylne prezentowali studenci pielęgniarstwa; związek między typem kształcenia a natężeniem postaw pozytywnych wobec starości był bardzo wiarygodny, lecz słaby. Najniższa zmienność interindywidualna wystąpiła u studentów pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej, najwyższa u studentów pedagogiki specjalnej, średnia u studentów pielęgniarstwa. Stwierdzono, że najwyższy poziom przychylnych postaw u studentów pedagogiki opiekuńczo-wychowawczej może wynikać zarówno ze specyfiki studiów zawierających przedmioty uwzględniające treści gerontologiczne, jak i z cech indywidualnych jednostek podejmujących te studia.