Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytania: jak dzieci upośledzone umysłowo reagują na wybrane sytuacje trudne występujące w szkole – czy występuje brak reakcji, reakcja emocjonalnego uaktywnienia i mobilizacji w działaniu, rezygnacja z działania i dalszego wysiłku lub unikanie dodatkowego obciążenia; które z reakcji występują częściej, a które rzadziej. Badaniem objęto 28 uczniów klas VI-VIII jednej ze szkół specjalnych dla upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim (22 dziewczęta, 6 chłopców). Zastosowano projekcyjne testy sytuacyjne – podano 10 sytuacji z odpowiedziami do wyboru. Stwierdzono, że badani uczniowie przejawiali różne reakcje na sytuacje trudne; w niektórych sytuacjach występowała wyraźna przewaga jednego typu reakcji, w innych dominowały dwa typy; w sytuacjach związanych z utrudnieniem lub zagrożeniem często badani przejawiali brak reakcji, w sytuacjach związanych z utrudnieniem – uaktywnienie emocjonalne i mobilizację, w sytuacjach związanych z deprywacją i zagrożeniem – rezygnację lub unikanie obciążenia; ogólnie reakcje były w badanej grupie rozłożone dość równomiernie.