Celem badania było określenie zależności między rozwojem fizycznym a umysłowym u dzieci rozpoczynających naukę szkolną. W pierwszym etapie wykonano pomiar podstawowych cech somatycznych u 1835 dzieci w wieku siedmiu lat. Uczniowie ci rozpoczęli naukę w szkołach podstawowych w Ostrowcu Świętokrzyskim i Radomiu. Wysokość ciała zmierzono z dokładnością do 0,5 cm, a masę – z dokładnością do 100 g. Dla każdego dziecka obliczono wskaźnik BMI. Do drugiego etapu zakwalifikowano 243 dzieci, w tym 108 dziewcząt i chłopców z opóźnieniem w rozwoju fizycznym i 135 dziewcząt i chłopców z rozwojem przyspieszonym. W drugim etapie wykonano pomiar rozwoju intelektualnego za pomocą Testu Matryc Ravena. Do wyniku testu dodawano końcowe oceny, uzyskane w pierwszej klasie podstawówki. Dzieci z przyspieszony rozwojem fizycznym uzyskały wyniki w teście inteligencji zdecydowanie powyżej przeciętnej. Zaobserwowano wyraźny związek między ponadprzeciętnym poziomem inteligencji u tych dzieci a wysokim poziomem postępów szkolnych (większe u dziewcząt niż chłopców). Dziewczęta o opóźnionym rozwoju fizycznym charakteryzowały się przeciętną inteligencją, istotnie jednak niższą w porównaniu z dziewczętami dobrze rozwiniętymi fizycznie. Okazało się, że wyniki chłopców z grupy opóźnionych w rozwoju fizycznym mieściły się w dolnej granicy przeciętnego rozwoju intelektualnego. Można zatem stwierdzić na podstawie uzyskanych wyników, że poziom rozwoju fizycznego ma istotny wpływ na poziom inteligencji i rezultaty w nauce. Dobry poziom intelektualny zatem współwystępuje z przyspieszonym rozwojem fizycznym, a niższy niż przeciętny poziom rozwoju umysłowego – z opóźnionym rozwojem fizycznym.