Przedmiotem badania były objawy lęku u młodzieży. Próbowano określić psychospołeczne źródła lęku i sposoby obrony przed nim. W badaniu uczestniczyło 55 uczniów klas drugich Liceum Ogólnokształcącego w Siemianowicach Śląskich. Do zebrania materiału wykorzystano Kwestionariusz Spielbergera (lęk-cecha, lęk-stan) oraz autorską ankietę do badania lęku w różnych sytuacjach społecznych. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że 32 osoby (58%) w sytuacjach lękowych odczuwały ból żołądka, 25 respondentów miało trudności w zasypianiu. 33% skarżyło się na niespokojny sen, 31% drżały ręce, 19% kołatało serce. Jedna osoba miała nudności i wymioty, a trzy – biegunkę. 76% ankietowanych odczuwało lęk podczas nawiązywania nowych znajomości, 63% podczas odpowiedzi przy tablicy, 55% podczas wizyty u dentysty, 53% kiedy zabierali głos podczas spotkań towarzyskich. 30% badanych było onieśmielonych w obecności nauczyciela i podczas traumatycznych wydarzeń życiowych. Spośród podmiotowych źródeł lęku do najczęściej odczuwanych przez młodzież należały: niepewność co do własnego wyglądu (68%), krytyczna ocena poziomu wiedzy (62%), nadwrażliwość na krytykę (55%). 16 uważało, że ich matki są nadpobudliwe emocjonalnie i charakteryzują się małą odpornością na stres; podobne objawy dostrzegało u obojga rodziców pięciu respondentów. 28 uczniów twierdziło, że są nadmiernie chronieni przez rodziców. W sytuacjach lękowych młodzież najczęściej słuchała muzyki (35% wskazań), rozmawiała z przyjaciółmi (24%), oglądała telewizję (24%) albo wychodziła ze znajomymi. Tylko jedna osoba starała się spokojnie oddychać, jedna też rozmawiała z rodziną. Prawie 10 osób wybierało niekonstruktywne formy kompensacji – objadanie się albo spożywanie słodyczy.