Celem badania było określenie przyczyn negatywnej postawy uczniów wobec szkoły. Badaniem objęto 479 osób uczęszczających do trzecich klas w czterech gimnazjach w Zielonej Górze. Do zebrania materiału badawczego posłużono się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety audytoryjnej. Finalnie do analizy zakwalifikowano kwestionariusze 473 uczniów (262 dziewcząt i 221 chłopców). Diagnozie poddano stosunek respondentów do szkoły w dwóch wymiarach: podejście ucznia do realizacji szkolnych obowiązków oraz jego samopoczucia w szkole. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że wśród chłopców współzależność samopoczucia w szkole i podejścia do szkolnych obowiązków była silniejsza niż wśród dziewcząt. Na podstawie zgromadzonego materiału wyróżniono cztery typy stosunku do szkoły: negację (10%), akceptację (37%), konieczność (28%) oraz lekceważenie (25%). Okazało się, że chłopcy częściej negowali szkołę oraz mieli do niej lekceważący stosunek. Z kolei dziewczęta częściej traktowały szkołę jako konieczność oraz akceptowały rolę uczennicy. Ponadto ustalono, że czynnikiem decydującym o nastawieniu do szkoły (bez względu na płeć badanych) była ocena stosunków panujących w szkole oraz ocena relacji z nauczycielami.