Badaniem objęto łącznie 252 uczniów klas pierwszych liceum ogólnokształcącego we Wrocławiu oraz Technikum Poligraficznego i Technikum Chemicznego we Wrocławiu. Zastosowano sondaż diagnostyczny, ankietę do badania zainteresowań ucznia wychowaniem fizycznym i sportem S. Strzyżewskiego. Badanie przeprowadzono dwukrotnie; do analizy wykorzystano wyniki 200 uczniów, którzy odpowiedzieli na wszystkie pytania ankiety w obu badaniach: 58 osób z LO i 142 osoby z techników. Na podstawie zgromadzonego materiału wykazano, że 57% badanych lubiło chodzić na lekcje wychowania fizycznego. 71% uważało, że nie zawsze są one ciekawe. 72% chciałoby zapoznać się z wieloma dyscyplinami sportowymi podczas lekcji WF-u. 40% ćwiczyło, ponieważ sprawiało im to przyjemność, 44% ponieważ było to korzystne dla zdrowia i sprawności; 16% brało udział w lekcjach jedynie z obowiązku. 95% uznawało konieczność ćwiczeń ruchowych w życiu każdego człowieka. 58% deklarowało chęć systematycznego uczestnictwa w lekcjach WF-u, nawet gdyby nie były one obowiązkowe. Dla 75% lekcje WF-u miały pozytywny wpływ na samopoczucie. 51% przyznało się, że czasem unikają ćwiczeń; 28% świadomie nie przynosiło stroju. 64% uznało się za średnio sprawnych na tle klasy. 62% deklarowało, że czasem uprawiają samodzielnie ćwiczenia fizyczne w czasie wolnym od nauki. 68% deklarowało, że zamierzają w przyszłości uprawiać systematyczne ćwiczenia fizyczne. 47% stwierdziło, że ich rodzicom jest obojętne, czy ich dzieci uprawiają ćwiczenia fizyczne. Nie stwierdzono istotnych statystycznie różnic między młodzieżą z liceum i technikum ani różnic między uzyskanymi wynikami i wynikami z badania w czerwcu 1995 roku.