W badaniu wzięło udział łącznie 145 osób, w tym 128 studentek i 17 studentów kształcących się na studiach niestacjonarnych. 37 respondentów było czynnymi zawodowo nauczycielami. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano metodę sondażu diagnostycznego, a w jej ramach Kwestionariusz KANH I S. Popka oraz Listę przymiotników we własnym opracowaniu do scharakteryzowania wyobrażeń studentów na temat trzech typów uczniów: dobrego, lubianego i twórczego. Respondenci ucznia dobrego określali w większości jako: pracowitego, zdolnego, aktywnego, ambitnego, kulturalnego, odpowiedzialnego, spokojnego, myślącego, systematycznego, uprzejmego, sumiennego, mądrego i solidnego. Uczeń lubiany określany był jako miły, przyjazny, radosny, dowcipny, godny zaufania, pełen humoru, towarzyski, uroczy, uczynny, uprzejmy, otwarty i uczciwy. Ucznia twórczego studenci wyobrażali sobie jako osobę z wyobraźnią, pomysłową, bystrą, ambitną, ciekawą, oryginalną, o szerokich zainteresowaniach, wynalazczą, wszechstronną, z inicjatywą, myślącą i aktywną. Na podstawie wyników badania autorka podkreśliła wątpliwość, czy nauczyciel jest w stanie docenić ucznia twórczego, którego obraz znacznie odbiegał od ucznia lubianego czy dobrego.