Celem badania było poznanie stanu świadomości prawnej młodzieży dorastającej w zakresie prawa do prywatności i prawa do autoekspresji. Badaniem sondażowym objęto 100 uczniów klas drugich i trzecich LO w Choszcznie. 70% badanych nie znało i nie wymieniało prawa do prywatności jako jednego ze swoich praw; wśród znających jego treść tylko kilka osób poprawnie wskazywało nazwę. Prawo do autoekspresji wśród swoich praw wymieniła ponad połowa dziewcząt i prawie połowa chłopców. Wśród praw wymienianych przez młodzież jako najważniejsze prawo do prywatności wymieniano kilka razy, prawo do autoekspresji – kilkanaście. 80% nie udzieliło odpowiedzi na pytanie o źródła informacji o prawach; pozostali najczęściej wymieniali szkołę i media. Wśród znanych uczniom dokumentów dominowały Deklaracja i Konwencja o Prawach Dziecka, najczęściej podawane nazwy były zbliżone do prawidłowej; o Konwencji Praw Dziecka słyszała prawie połowa badanych; blisko 50% nie odpowiedziało na pytanie dotyczące dokumentów prawnych. Większą znajomością obu praw wykazały się dziewczęta. Prawie połowa badanych prawidłowo zdefiniowała pojęcie prywatności, większość definicji była częściowo prawidłowa; częściej próby definiowania podejmowały się dziewczęta; wielu badanych podawało zamiast definicji stwierdzenia to, czego mi brak itp. Zdecydowana większość badanych stwierdziła, że nauczyciel o ocenie szkolnej powinien poinformować jedynie ucznia. Dla większości badanych istota i treść praw była bliska, chociaż niezbyt dobrze znana. Ponad połowa badanych stwierdziła, że ujawnianie faktów z życia osobistego na forum publicznym przez inne osoby nie powinna mieć miejsca i dlatego zwracają uwagę osobom niedyskretnym; podobnie prezentowały się wypowiedzi dotyczące naruszania korespondencji przez rodziców; większość uważała, że pomocna byłaby rozmowa z rodzicami. W przypadku pytania dotyczącego tajemnicy korespondencji w szkole większość stwierdziła, że nauczyciel po przechwyceniu listu podczas lekcji zniszczyłby go i miałby do tego prawo, ponieważ przeszkadza mu się w prowadzenie lekcji. Pytanie o egzekutora prawa najczęściej pozostawiano bez odpowiedzi. Za najbardziej osobiste sfery życia badani uznali własną dietę i kwestię doboru najbliższych przyjaciół. Za środowisko dające możliwość wyrażania swoich myśli, opinii, uczuć i poglądów badani uznawali głównie grono znajomych i przyjaciół oraz dom rodzinny. Zdecydowana większość stwierdziła, że strój i wygląd jest konsekwencją własnego wyboru. Młodzież potwierdziła, że ma prawo możliwości ekspresji własnych uczuć w środowisku szkolnym; badani uznali, że trzymanie się za ręce młodych ludzi nie powinno być karane, okazywanie uczuć nie jest niczym złym; na pytanie odpowiedzieli wszyscy badani, większość uzasadniała swoje zdanie. Uczniowie wśród praw uznawanych za najważniejsze wymieniali prawo do życia, życia w rodzinie i szczęśliwego dzieciństwa, ochrony przed wykorzystaniem i maltretowaniem, miłości szczęścia; wielu uznało, że wszystkie prawa są tak samo ważne.