W badaniu wzięło udział 1551 nauczycieli z warszawskich szkół, w tym 462 nauczycieli akademickich (73 osoby z AWF-u, 176 z SGH, 36 z SGGW, 177 z UW) oraz 1089 ze szkół podstawowych (N = 374), gimnazjalnych (N = 371) oraz licealnych (N = 344). Posłużono się metodą ankiety; wywiady standaryzowane zostały przeprowadzone przez przeszkolonych i nadzorowanych ankieterów. Wśród nauczycieli akademickich było więcej mężczyzn niż kobiet (różnica większa niż wśród nauczycieli szkolnych). Zanotowano istotnie wyższy odsetek osób o wysokiej masie ciała wśród nauczycieli akademickich (42%; wśród nauczycieli szkolnych – 30,1%). Regularne ćwiczenia fizyczne uprawiało 49,6% nauczycieli akademickich i 41,9% nauczycieli szkolnych; żadnych ćwiczeń nie wykonywało 12,8% nauczycieli akademickich i 19,8% nauczycieli szkolnych. 47,5% nauczycieli akademickich zaliczyło do swojej aktywności fizycznej chodzenie. Wysoki poziom aktywności fizycznej prezentowało (N = 15143) 18,6% respondentów, niski – 25,7%. Nie zaobserwowano żadnego związku między wysokim poziomem aktywności fizycznej a cechami socjodemograficznymi badanych (płeć, wiek, nadwaga albo otyłość, stan cywilny, dochód, charakter pracy, tj. nauczyciel akademicki albo nauczyciel szkolny); większą aktywność fizyczną zapewniało w pewnym stopniu uczestnictwo w sporcie zorganizowanym, w sporcie dla wszystkich i przedkładanie intensywnych wysiłków fizycznych nad inne formy aktywności. Poziom aktywności fizycznej zmniejszały z kolei brak ćwiczeń i preferowanie chodzenia. Z niewykonywaniem zalecanej dawki aktywności fizycznej wiązały się takie cechy jak wiek i miejsce pracy. Najmniej aktywni okazali się nauczyciele w wieku od 30 do 59 lat; najaktywniejsi byli respondenci w wieku poniżej 29 lat i powyżej 60 lat.