Celem badania było określenie specyfiki stresorów szkolnych i sposobów radzenia sobie ze stresem przez dorastającą młodzież. Objęto nim 451 uczniów klas I-III liceum ogólnokształcącego w Lublinie, w tym 278 dziewcząt i 173 chłopców w wieku 16-18 lat. Zastosowano Kwestionariusz Sposobów Radzenia Sobie (KSRS) R. Lazarusa i S. Folkman w opracowaniu Z. Uchnasta (1995) oraz autorską ankietę, w której uczniowie wypowiadali się na temat ostatnio przeżywanej sytuacji stresowej. Wyniki badania potwierdziły hipotezę, zgodnie z którą szkoła stanowi jedno z najczęstszych źródeł stresu dla młodzieży. Stres ten wiązał się głównie z nauczaniem oraz koniecznością weryfikacji wiedzy i oceny jej. Najbardziej stresujące okazały się niepowodzenia szkolne i negatywne oceny, niezależnie od płci badanych. Relacje społeczne w szkole w mniejszym stopniu stanowiły źródło stresu, niezależnie od tego, czy omawiano relacje między uczniami, czy między uczniami i nauczycielem. Na dalszym planie znalazła się również przemoc szkolna. Najczęściej stosowaną przez badanych strategią radzenia sobie ze stresem była strategia aktywna, polegająca na skupieniu się na problemie i samodzielnym jego rozwiązaniu. Dziewczęta częściej od chłopców podejmowały próby uzyskania wsparcia społecznego i jednocześnie częściej uznawały własną odpowiedzialność za rozwiązanie problemu. Częściej próbowały też dostrzec pozytywne aspekty danej sytuacji.