Celem badania było poznanie opinii i sugestii młodzieży na temat szkolnej edukacji seksualnej. Ankietą objęto 469 uczniów krakowskich szkół średnich. Anonimowa ankieta składała się z trzech części: metryczki, pytań dotyczących wcześniejszych doświadczeń związanych z edukacją seksualną, pytań dotyczących konieczności realizacji takiego przedmiotu w szkole i kwalifikacji osób, które zdaniem młodzieży mogłyby prowadzić takie zajęcia. Płeć i wiek badanych oraz typ szkoły, do której uczęszczali, nie różnicowały istotnie odpowiedzi. Głównym źródłem informacji na temat życia seksualnego były czasopisma młodzieżowe – 39,87% badanych, rówieśnicy – 37,95%, rodzice – 15,14%, szkoła – 7,04%. W zajęciach z zakresu edukacji seksualnej w szkole uczestniczyło 304 uczniów (64,82%); wśród nich 68,75% twierdziło, że zajęcia odbyły się kilkakrotnie, 13,49% uczestniczyło w nich jednorazowo, w przypadku 17,76% były to zajęcia prowadzone regularnie. 72,7% badanych stwierdziło, że zajęcia prowadziła osoba spoza szkoły, profesjonalista (lekarz seksuolog), 21,38% wskazało nauczycieli, 9,87% pielęgniarki szkolne, 4,93% katechetów, 3,62% pedagogów szkolnych. Młodzież zajęcia oceniała negatywnie – 12,5% uznało je za interesujące, 45,07% za takie sobie, 42,43% za nudne, niewnoszące nic nowego. 385 osób (82,09%) widziało potrzebę wprowadzenia do szkół wiedzy o życiu seksualnym człowieka, 17,91% było odmiennego zdania. 98,08% badanych wskazało, że w przypadku wprowadzenia takiego przedmiotu do programu nauczania powinien prowadzić go specjalista, pięć osób (1,07%) wskazało katechetę, cztery osoby pedagoga szkolnego; nikt nie wskazał pielęgniarek szkolnych ani nauczycieli.