Celem badania było poznanie poglądów uczniów i nauczycieli szkół podstawowych na temat zdrowia i koncepcji programu wychowania zdrowotnego. Badanie ankietowe przeprowadzono w 91 szkołach podstawowych województwa gdańskiego, wzięło w nim udział 826 nauczycieli różnych przedmiotów, w tym 199 nauczycieli wychowania początkowego. Nieznaczna większość badanych (49%) była przeciwna koncepcji wprowadzania odrębnego, nowego przedmiotu wychowanie zdrowotne; najliczniej sprzeciwiali się nauczyciele nauczania początkowego – 55%. Przeciwnicy argumentowali, że uczniowie są obciążeni materiałem z wielu przedmiotów i nadmiarem obowiązków szkolnych, treści programu wychowania zdrowotnego są zawarte w programach kilku przedmiotów i jest to rozwiązanie odpowiednie. Zwolennicy wprowadzenia tego przedmiotu przedstawiali argumenty wykraczające poza wąsko rozumianą edukację, wskazywali głównie konieczność wzmocnienia niewielkich efektów wychowania w rodzinie. Nauczyciele niezależnie od poglądów deklarowali realizację treści programu wychowania zdrowotnego; najczęściej realizowali treści dotyczące tematyki higieny osobistej; było to głównie podyktowane próbą nadrobienia braków powstających w domu rodzinnym ucznia; poruszane tematy często wynikały z zaistniałych sytuacji, doraźnych potrzeb, przekonań nauczycieli, dopiero w dalszej kolejności z wytycznych programu. 36% badanych deklarowało chęć uczestnictwa w formach doskonalenia kwalifikacji, przedstawiających przede wszystkim praktyczne sposoby realizacji programu wychowania zdrowotnego; 41% nie wyrażało chęci uczestnictwa w formach doskonalenia kwalifikacji dotyczących wychowania zdrowotnego, wskazywano zróżnicowane przyczyny. Wypowiedzi części ankietowanych sygnalizowały zbyt powierzchowne przygotowanie do prowadzenia lekcji kultury fizycznej i chęć nadrobienia braków poprzez udział w zorganizowanych formach doskonalenia kwalifikacji.