Badanie przeprowadzono dwuetapowo; w pierwszym etapie zrealizowano sondaż diagnostyczny (w którym posłużono się kwestionariuszem ankiety, skierowanym do nauczycieli pracujących na wsi oraz w małych i dużych miastach). Przedmiot badania na tym etapie stanowiła diagnoza opinii pedagogów na temat nowych procedur awansowych. W drugiej części badania zastosowano wywiad swobodny oraz przeanalizowano nauczycielskie narracje dotyczące doświadczeń z kursów kwalifikacyjnych oraz doskonalących. Łącznie badaniem objęto 86 osób (94% stanowiły kobiety). Wśród respondentów 67% legitymowało się wykształceniem wyższym magisterskim. Większość ankietowanych było wieku od 31 do 40 lat oraz pracowało w zawodzie 11-20 lat. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że najwięcej nauczycieli miało nadzieję na poprawę sytuacji finansowej (66,28%), w dalszej kolejności wskazywano wzrost kwalifikacji (48%) oraz podniesienie statusu zawodowego (42%). Jednocześnie odnotowano, że 30% ankietowanych wyraziło obawę niewywiązania się z nowych zadań oraz niepokój przed nieznanym (22%). Zgromadzony materiał pozwolił wykazać również, że wśród czynników zniechęcających do podejmowania starań o awans zawodowy najczęściej wymieniano konieczność gromadzenia dokumentów do teczki (84%). Ponadto badani wyrazili obawę przed wzrostem swojej „kosztowności” (jako pracownika dla pracodawcy) po uzyskaniu awansu (26%), wskazywali także na długi okres trwania stażu (21%). Dodatkowo okazało się, że zdaniem niemal połowy respondentów (49%) osiągnięcie awansu zawodowego utrudnia znalezienie zatrudnienia. Na podstawie nauczycielskich narracji wykazano rozczarowanie ankietowanych ofertą kursów oraz niezadowolenie z osób prowadzących.