Przedmiotem badania były opinie i postawy bezrobotnych z wyższym wykształceniem. Założono wstępnie, że osoby z wyższym wykształceniem nie godzą się na łatwy kompromis w wyborze przyszłej pracy. Do zebrania materiału wykorzystano kwestionariusz ankiety składającej się z 13 pytań. Rozesłano 200 ankiet, otrzymano 145 arkuszy wypełnionych prawidłowo. 70,3% badanej populacji stanowiły kobiety. Respondenci pochodzili z: Bytomia, Katowic oraz Zawiercia. 9% ankietowanych było zarejestrowanych w Urzędzie Pracy powyżej roku, a 6,9% powyżej dwóch lat. 75,2% badanych było zarejestrowanych po raz pierwszy. 74,5% osób pozostawało w związku małżeńskim, a 73,1% miało dzieci. 40 bezrobotnych miało wykształcenie techniczne (inżynier budowlany, inżynier automatyki, inżynier hutnik, inżynier elektronik, inżynier mechanik, inżynier metalurg). 24 badanych legitymowało się wykształceniem nauczycielskim (przede wszystkim języka rosyjskiego i historii). 19 ankietowanych miało wykształcenie ekonomiczne, a 11 – lekarskie. 42,8% respondentów pozostawało bez pracy z powodu zwolnienia z poprzedniego miejsca. 17,2% straciło pracę z powodu zakończenia umowy zlecenia albo likwidacji zakładu. 16,6% badanych zwolniło się na własną prośbę. 10,3% kobiet nie mogło wrócić na stanowisko pracy po urlopie macierzyńskim. 4,1% kobiet nie pracowało w ogóle po ukończeniu studiów. 36% nie podjęło dotychczas pracy, bo nie dostali odpowiedniej oferty. 4,1% bezrobotnych nie było wcale zainteresowanych podjęciem pracy. 9,6% pozostawało na bezrobociu z powodu kontynuowania nauki, a 5,5% kobiet – ze względu na urodzenie dziecka. 13,1% badanych przyznało, że odrzucili ofertę pracy z powodu niskich zarobków, a 26,9% z powodu niezgodności wykonywanej pracy z wyuczonym zawodem. Dla 11% bezrobotnych powodem odrzucenia oferty była konieczność dojazdów do pracy. Mimo to 32,4% respondentów zadeklarowało, że byliby skłonni podjąć pracę mimo jej niezgodności z wyuczonym zawodem. 12,4% badanych przystałoby na mało interesującą pracę albo konieczność ciągłych wyjazdów służbowych. 13,1% bezrobotnych poszłoby na każdy kompromis, jeśli tylko praca byłaby dobrze wynagradzana. 35,2% respondentów chciało otrzymywać wynagrodzenie w granicach 600-700 złotych netto, 24,8% jednak oczekiwało zarobków na poziomie powyżej 800 złotych. Żaden z badanych nie zgodziłby się pracować za wynagrodzenie poniżej 400 złotych. 54,5% respondentów przyznało, że najbardziej dokucza im pozostawanie na bezrobociu w sferze materialnej. 39,3% skarżyło się na zagrożenie poczucia własnej wartości. 20,7% badanych bało się ograniczenia możliwości rozwoju zawodowego. Dla 4,1% bezrobocie nie było w żaden sposób uciążliwe. Blisko 40% badanych miało nadzieję, że w ciągu najbliższych trzech miesięcy uda im się znaleźć pracę (odpowiedzi: tak i raczej tak).