Celem badania była charakterystyka wpływu muzykoterapii na obniżenie poziomu agresji u dorastającej młodzieży. Założono wstępnie, że muzykoterapia powoduje obniżenie poziomu agresji u dorastającej młodzieży. Sformułowano również hipotezę pomocniczą, według której obniżenie poziomu agresji u badanych mogłoby pozytywnie wpłynąć na jakość różnych sfer życia i działalności młodzieży. Badanych podzielono na dwie grupy: eksperymentalną i kontrolną, w każdej znalazło się po 15 osób w wieku od 16 do 18 lat (uczniowie szkół ponadpodstawowych). Badani uczęszczali do Ośrodka Profilaktyki Środowiskowej Agencji „AD” Doradztwa Zawodowego we Wrocławiu. W ramach badania przeprowadzono zajęcia z muzykoterapii, które trwały trzy miesiące (odbywały się dwa razy w tygodniu po 60 minut). Łącznie udało się przeprowadzić 26 takich spotkań. Zastosowano dwie formy muzykoterapii: receptywną (wysłuchiwanie utworów muzycznych) oraz aktywną (improwizacja za pomocą instrumentów muzycznych). Wykorzystano dwie metody badawcze: kwestionariusz Nastroje i humory oraz ankietę dotyczącą: relacji z matką, relacji z ojcem, relacji z rówieśnikami oraz wyników w nauce. Wyniki badania pokazały, że w grupie eksperymentalnej znacząco obniżył się poziom urazy (istotność statystyczna) – pod wpływem muzykoterapii. W skali wyniku ogólnego (bez poczucia winy) niektóre czynniki wskazują również na pozytywny wpływ oddziaływania muzykoterapeutycznego na poziom agresji. Okazało się ponadto, że spadek poziomu agresji miał duże znaczenie dla poprawy relacji badanej młodzieży z otoczeniem – poprawa ta była dużo większa w grupie eksperymentalnej niż w kontrolnej. Uczniowie uczestniczący w eksperymencie poprawili również swoje wyniki w nauce. W wyniku badania dowiedziono, że terapia muzyką może być wykorzystywana w pracy z osobami o nadmiernym poziomie agresji, zwłaszcza w sferze emocjonalnej.