Sformułowano następujące hipotezy badawcze: H1: Obecność muzyki wpływa na odbiór upływu czasu. H2: Badani, którzy w określonym przedziale czasowym wysłuchają większej liczby utworów, odniosą wrażenie, że minęło więcej czasu, w porównaniu z tymi, którzy usłyszą mniej fragmentów muzycznych. H3: Osoby słuchające muzyki o szybkim tempie będą mieć wrażenie, że upłynęło więcej czasu, w porównaniu z tymi, które słuchały muzyki wolnej. H4: Osoby, którym spodoba się słuchana muzyka, będą sądzić, iż od początku jej słuchania minęło mniej czasu, w porównaniu z tymi, którym materiał dźwiękowy nie będzie się podobać. Badaniem objęto 150 uczniów z jednego z warszawskich liceów ogólnokształcących; badanych podzielono na pięć równych grup. Wiek licealistów mieścił się w przedziale 17-19 lat. W badaniu posłużono się arkuszem z łamigłówkami, które aktywizowały różne zdolności poznawcze, płytami CD z muzyką; wykorzystano także arkusz ankiety. Nie potwierdzono hipotezy pierwszej – obecność muzyki albo jej brak nie wpływała na percepcję czasu. Potwierdzono natomiast hipotezę drugą – uczniowie słuchający wielu krótkich utworów uważali, że czas minął szybciej, w odróżnieniu od uczniów słuchających kilku długich utworów. Odrzucono za to hipotezę trzecią – respondenci słuchających utworów krótkich i długich podobnie oszacowali czas. Nie potwierdzono także hipotezy czwartej – nie wystąpiły znaczące różnice w średnim oszacowaniu czasu między uczniami, którym podobała się muzyka, a tymi, którym muzyka się nie podobała.