Projekt badawczy składał się z trzech eksperymentów. Pierwszy przeprowadzono w celu weryfikacji następujących hipotez: 1) Najlepsze efekty pamięciowe uzyskiwane są wtedy, gdy zapamiętywaniu towarzyszy muzyka Mozarta. 2) Najgorsze efekty pamięciowe uzyskiwane są wtedy, gdy zapamiętywaniu towarzyszy muzyka chińska. 3) Efekty pamięciowe uzyskiwane wtedy, gdy zapamiętywaniu towarzyszy muzyka zespołu Abba, są lepsze, niż gdy zapamiętywanie odbywa się podczas słuchania muzyki chińskiej. Próbę badawczą stanowiło 100 studentów Uniwersytetu Warszawskiego w wieku od 19 do 24 lat, których podzielono na cztery grupy, po 25 osób każda. Do zebrania materiału wykorzystano listę 30 słów w języku polskim (dwu- i trzysylabowych, losowo wybranych z listy frekwencyjności), trzy utwory muzyczne: Mozart, Sonata na cztery ręce; Abba, The Name of the Game (wersja instrumentalna, wykonywana przez Classic Dream Orchestra) oraz Thoughts of Fall At the Dressing Table (w wykonaniu Chinese Blossom Orchestra). Ponadto posłużono się Testem Barw Luschera oraz kwestionariuszem, który pozwolił zebrać podstawowe dane demograficzne. W wyniku przeprowadzonego eksperymentu do pewnego stopnia potwierdzono sformułowane założenia. Wykazano, że studenci zapamiętujący słowa podczas słuchania muzyki chińskiej popełnili najwięcej błędów oraz odtworzyli prawidłowo najmniej słów. Jednocześnie nie stwierdzono istotnych różnic między grupami, które badano na tle muzyki Mozarta, zespołu Abba czy w ciszy. Przed przystąpieniem do drugiego eksperymentu postawiono podobne hipotezy: 1) Efekty odtwarzania są najlepsze, gdy jest ono poprzedzone muzyką Mozarta. 2) Odtwarzanie jest gorsze, gdy zostanie poprzedzone muzyką chińską. 3) Odtwarzanie jest lepsze, gdy zostanie poprzedzone muzyką zespołu Abba, w porównaniu do sytuacji, gdy poprzedza je muzyka chińska lub cisza. Badaniem objęto 80 studentów Uniwersytetu Warszawskiego w wieku od 18 do 53 lat, których podzielono na cztery grupy, po 20 osób każda. Do zebrania materiału badawczego wykorzystano te same metody, techniki oraz narzędzia jak w przypadku eksperymentu pierwszego. Otrzymane wyniki nie potwierdziły sformułowanych hipotez. Stwierdzono, że żadna muzyka nie wpłynęła ani na poprawę, ani też na pogorszenie efektów odtwarzania (które mierzono liczbą poprawnie odtworzonych słów i liczbą popełnionych błędów). Eksperyment trzeci przeprowadzono w celu sprawdzenia, czy muzyka instrumentalna i wokalna usprawniają lub zakłócają procesy pamięciowe. Próbę badawczą stanowiło 136 uczniów szkoły średniej w wieku od 17 do 18 lat. Respondentów podzielono na pięć grup: 1) 30 osób, które słuchały muzyki instrumentalnej przed zapamiętywaniem; 2) 25 osób, które słuchały muzyki instrumentalnej w trakcie zapamiętywania; 3) 21 osób, które słuchały muzyki wokalnej przed zapamiętywaniem; 4) 30 osób, które słuchały muzyki wolnej w trakcie zapamiętywania, 5) 30 osób, które zapamiętywały w ciszy. Do zgromadzenia materiału wykorzystano 30 słów w języku angielskim (losowo wybranych rzeczowników trzy- i czterosylabowych); instrumentalną i wokalną wersję utworu Queen You are my best friend oraz kwestionariusz, dzięki któremu zebrano dane demograficzne. W wyniku przeprowadzonego badania stwierdzono, że muzyka poprzedzająca proces zapamiętywania albo towarzysząca zapamiętywaniu (instrumentalna oraz wokalna) ani nie usprawniała, ani nie zakłócała procesów pamięciowych u badanych.