Przedmiotem badania była powszechność palenia papierosów i picia alkoholu wśród uczniów klas szóstych i ósmych szkół podstawowych w warszawskich dzielnicach Praga i Śródmieście. W badaniu uczestniczyło kilkadziesiąt osób. Niektórzy respondenci niemal codziennie stykali się z patologicznymi zachowaniami dorosłych, spowodowanymi przez nadużywanie alkoholu. Dla niektórych – co powinno niepokoić – zachowania takie były normalnością, która mogłaby przerodzić się w akceptację w przyszłości. Niektóre osoby stykały się w szkole z nauczycielami pod wpływem alkoholu. Zdaniem uczniów rodzice pozwalają im zazwyczaj na spożywanie niewielkich ilości alkoholu z okazji spotkań rodzinnych. W opinii młodzieży rodzice są natomiast znacznie bardziej rygorystyczni, jeśli chodzi o palenie papierosów. Ósmoklasiści uważali, że młodzież powszechnie pali papierosy. Tylko pojedyncze osoby zadeklarowały, że nigdy nie miały papierosa w ustach. Do stosowania środków psychoaktywnych dochodzi – w opinii młodzieży – podczas spotkań rówieśniczych, dyskotek, wycieczek klasowych, koncertów itp. Badani uczęszczający do szkół na warszawskiej Pradze w większości twierdzili, że nie można dobrze bawić się bez zażywania tego rodzaju środków. Uczniowie klas szóstych na ogół nie palili papierosów i nie spożywali alkoholu; niektórzy mieli za sobą inicjację alkoholową i nikotynową. Wszystkie osoby, które przyznały się do abstynencji, nie odczuwały z tego powodu żadnego dyskomfortu. Szóstoklasiści do powodów niepicia i niepalenia zaliczyli: strach przed chorobami, wstręt wobec brzydkiego zapachu papierosów, obawę przed nieobliczalnymi zachowaniami, uczciwość wobec rodziców, religijność, koszty związane z piciem i paleniem, nonkonformizm oraz ujemne wartościowanie nałogów rodziców. Ósmoklasiści nieco częściej podkreślali nonkonformizm jako powód swojej abstynencji, także asertywność w odmawianiu, silny strach przed rodzicami, obawę przed stratą zaufania u rodziców. Abstynenci na ogół nie odczuwali żadnego dyskomfortu w związku z niepiciem albo niepaleniem papierosów – w odróżnieniu od palaczy, którzy czuli się z powodu palenia niezręcznie wśród rówieśników.