Badanie przeprowadzono w ramach seminarium magisterskiego pod kierunkiem A. Szerląg na Uniwersytecie Wrocławskim. Celem badania było określenie celów życiowych bezrobotnych absolwentów szkół średnich z województwa wałbrzyskiego. Sondaż diagnostyczny objął 102 respondentów zarejestrowanych w Urzędzie Pracy w Nowej Rudzie jako osoby uprawnione do pobierania zasiłku dla bezrobotnych. 59% badanych ukończyło zasadnicze szkoły zawodowe, 27% technika, 11% licea ogólnokształcące, 3% szkoły policealne. Wyniki badania pozwoliły stwierdzić ogólną prawidłowość, zgodnie z którą badanych młodych bezrobotnych charakteryzował bardzo krytyczny sposób postrzegania rzeczywistości przy jednoczesnej minimalnej motywacji do zmiany swojej sytuacji życiowej. Badani zamykali się zatem w „syndromie młodego bezrobotnego”, oczekując pomocy z zewnątrz – od instytucji państwowych i samorządowych. Postawa ta podbudowana była spójną hierarchią wartości, determinującą poczynania badanych. W rezultacie powstawała swoista alienująca filozofia życia, w której marginalne znaczenie miały własna inicjatywa i pozytywna kreacja.