Celem badania było znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy reaktywność jest powiązana z wynikami uczenia się. Założono, że większy transfer nastąpi u osób o niskiej reaktywności. Pomiaru reaktywności dokonano za pomocą Kwestionariusza Temperamentu Strelaua. Z kolei do pomiaru transferu uczenia się wykorzystano eksperyment składający się z trzech części. Pierwsza część eksperymentu polegała na pisaniu wyrazów za pomocą umownych znaków odpowiadających literom z alfabetu. Grupa eksperymentalna wykonała zadanie początkowe (ćwiczeniowe) przed zadaniem właściwym, które odbyło się po tygodniu przerwy. Grupa kontrolna nie wykonywała zadania ćwiczeniowego. Druga część eksperymentu polegała na rozwiązywaniu zadań logicznych (dwie serie po 25 zadań każda). Ponownie tylko grupa eksperymentalna wykonywała zadanie początkowe, które umożliwiało jej naukę prawidłowości i reguł rozwiązywania przedstawionych później zadań. Trzecia część eksperymentu polegała na zapamiętywaniu treści tekstu. Tylko grupa eksperymentalna zapamiętywała wcześniej tekst o analogicznej konstrukcji i 12 wspólnych elementach z tekstem testowym. Badaniem objęto 406 uczniów klas siódmych szkoły podstawowej w wieku 14 lat ze środowiska wiejskiego i miejskiego. Wyniki badania pozwoliły sformułować następujące wnioski: 1) w trzech zadaniach poznawczych (pisanie wyrazów za pomocą umownych znaków, rozwiązywanie zadań logicznych i zapamiętywanie treści tekstu) wystąpił transfer pozytywny na poziomie istotnym statystycznie i był on tym wyższy, im niższy był stopień reaktywności badanych; 2) uczniowie o wysokiej reaktywności popełniali znacząco więcej błędów w trzech zadaniach niż uczniowie o niskiej reaktywności.