Badanie miało na celu diagnozę czynników ryzyka uzależnień u podopiecznych programu profilaktyki uzależnień prowadzonego przez Towarzystwo Zapobiegania Patologiom „Kuźnia” w Warszawie. Do analizy środowiska lokalnego wykorzystano obserwację (ulic, podwórek) oraz rozmowy z mieszkańcami, sporządzono także mapę instytucji działających na danym terenie w obszarze zdrowia, profilaktyki, opieki społecznej, oświaty, kultury, sportu itd. Diagnozy podstawowych problemów podopiecznych w wieku od sześciu do 18 lat (N = 177) dokonano na podstawie całorocznej lub kilkuletniej pracy z dzieckiem przy wykorzystaniu karty zapisu dziecka, przygotowanej przez Radę Merytoryczną Główną Towarzystwa „Kuźnia”. Wyniki zamieszczono w kolejnych Raportach o środowisku z lat 1994-1997. Duże natężenie czynników ryzyka, przede wszystkim w postaci kontaktów podopiecznych z osobami nadużywającymi środków odurzających (97%), trudności emocjonalnych podopiecznych (81%) oraz wychowywania się w rodzinach dysfunkcjonalnych (77%), pozwalało przypuszczać o bardzo dużym ryzyku popadnięcia w uzależnienie. W analizowanym środowisku pochodzenia można się było spodziewać przede wszystkim rozwoju choroby alkoholowej. Ze względów ekonomicznych badani stosowali najczęściej środki odurzające wziewne (około 15%), nikotynę (41%) i alkohol (28%). Używanie środków odurzających przez młodzież i dzieci było silnie związane z ich problemami rodzinnymi, szkolnymi, z rówieśnikami, problemami natury społecznej i poznawczej.