Badanie przeprowadzono w porozumieniu z Wydziałem Oświaty Urzędu Miejskiego w Częstochowie; jego celem było bliższe poznanie zagadnień związanych z przyznawaniem dodatku motywacyjnego nauczycielom. Badaniem objęto 241 nauczycieli ze wszystkich szkół podstawowych w Częstochowie (losowano 10% nauczycieli z danej placówki). 91,3% badanych stanowiły kobiety, najczęściej o stażu pracy wynoszącym od sześciu do 15 lat (39%) oraz z wykształceniem wyższym (87,6%). Odpowiedzi badanych ujawniły, że w większości szkół dodatek motywacyjny był zróżnicowany (61,8%), a zdaniem 38,2% dodatek ten nie był zróżnicowany, przy czym opinia nauczycieli nie zawsze była zgodna z deklaracjami dyrekcji. Ówczesną wysokość dodatku za w pełni satysfakcjonującą uznało jedynie 1,7% respondentów, a za raczej satysfakcjonującą – 16,2%. 12,4% nie potrafiło ustosunkować się do tego pytania, pozostali wyrazili brak satysfakcji, w tym 33,2% było zupełnie nieusatysfakcjonowanych, a 36,5% – raczej nieusatysfakcjonowanych. Pytani o formę, jaką powinien przyjmować dodatek motywacyjny, nauczyciele najczęściej opowiadali się za dodatkiem zróżnicowanym od 0 do 20% (27%). Za dodatkiem zróżnicowanych do 10% optowało 17,8% badanych, za dodatkiem podzielonym równo między wszystkich po 5% – 17%, za dodatkiem zróżnicowanym bez górnej granicy – 16,2%, a za zlikwidowaniem dodatku i podwyższeniem wynagrodzenia podstawowego o 5% opowiedziało się 15,8%. Nauczyciele chcieli najczęściej, by wysokość dodatku była rozpatrywana co pół roku (38,17%), następnie co kwartał (31,95%), co miesiąc i co rok (po 13,69%). Hierarchia ważności głównych kryteriów przyznawania dodatku w opinii badanych powinna wyglądać następująco: wyróżniający wkład w pracę wychowawczą, szczególny wkład w organizację życia uczniów i szkoły, osiągnięcia w olimpiadach i konkursach przedmiotowych. Najniżej notowane były inne szczególne działania dla dobra szkoły, między innymi pozyskiwanie środków finansowych, stuprocentowa frekwencja oraz prace społeczne dla szkoły.