Celem badania było ustalenie obrazu szkoły w oczach dziecka, czyli czego badany od niej oczekuje, w jakim stopniu wierzy we własne możliwości, a w jakim lęka się, że nie podoła obowiązkom. W badaniu zastosowano indywidualne rozmowy z 35 dziećmi w wieku od sześciu do siedmiu lat, uczęszczającymi do dwóch oddziałów przedszkolnych. Co trzecie dziecko posiadało starsze rodzeństwo uczęszczające do szkoły. Wyniki badania pozwoliły sformułować następujące wnioski: większość dzieci wyraziła zadowolenie z rychłej konieczności pójścia do szkoły (29 osób), przy czym częściej czyniły to dzieci posiadające rodzeństwo w szkole (10 na 12 osób). Uzasadnienia tej postawy ujawniły ciekawość poznawczą dzieci związaną z nowymi przedmiotami, spodziewały się one także miłej atmosfery w szkole oraz pozytywnych kontaktów społecznych z rówieśnikami i nauczycielami. Pytane, co chciałyby robić w szkole, dzieci odpowiadały najczęściej, że pragną uczyć się pisać i czytać, rysować, malować i konstruować różne rzeczy na lekcjach plastyki. Niektórzy badani chcieli również uczyć się gry na instrumencie oraz języków obcych. W odpowiedziach pojawiła się także zabawa, którą czasem łączono z nauką, czasem zaś traktowano samodzielnie. Niektórzy wyrazili chęć otrzymywania dobrych ocen. Dzieci posiadające rodzeństwo w wieku szkolnym wykazały się większą znajomością tego, czego uczy się w szkole – w tej grupie najczęściej pojawiały się odpowiedzi dotyczące nauki pisania. Wśród przyjemnych doświadczeń, których dzieci spodziewały się doznać w szkole, znalazły się: otrzymanie dobrej oceny, rozrywka i zabawa, spotkanie dobrych kolegów. Dzieci, które uważały, że w szkole nie może spotkać ich nic dobrego, za największą przyjemność uznały pozostanie w domu. Wśród nieprzyjemnych doświadczeń, których dzieci spodziewały się doznać w szkole, znalazło się przede wszystkim otrzymanie jedynki (19 osób, w tym sześć posiadających rodzeństwo w szkole). Sześciu badanych bało się, że zbiją ich koledzy. Zapytane o to, po co uczyły się w przedszkolu czytać, dzieci wyrażały chęć usamodzielnienia się od dorosłych w kontaktach ze słowem pisanym (15 osób); twierdziły, że umożliwi im to wygrywanie konkursów i zbieranie pochwał (11 osób); uznały, że ułatwi im to naukę w szkole (pięć osób); wyraziły chęć zdobywania nowych wiadomości (cztery osoby).