Celem badania było poznanie odbioru telewizyjnych programów popularnonaukowych w kontekście roli, jaką może spełniać telewizja w edukacji ustawicznej. Badaniem objęto 100 uczniów klas VII-VIII szkoły podstawowej w województwie opolskim, w tym 47 dziewcząt i 53 chłopców. W badaniu wykorzystano technikę ankiety. Wśród deklarowanych obszarów zainteresowań uczniów dominowały nauki przyrodnicze (93%). Na kolejnym miejscu znalazły się przedmioty humanistyczne z zaledwie 49% wskazań oraz treści z zakresu wiedzy o społeczeństwie (46%). Najczęstszy sposób spędzania czasu wolnego to spotkania towarzyskie (85%), następnie oglądanie telewizji (77%). Jedynie 54% uczniów zadeklarowało przynależność do kół zainteresowań. Do programów najczęściej oglądanych w telewizji należały filmy fabularne (96%), następnie programy dla młodzieży (45%). Programy popularnonaukowe oglądało 36% respondentów. Dominował bierny model odbioru programów popularnonaukowych, niektórzy prowadzili w ich trakcie rozmowy (42%), pojedyncze osoby sporządzały notatki. Programy popularnonaukowe oglądano najczęściej w gronie rówieśników lub samemu. Większość uczniów czerpała informacje o emisji tych programów z prasy (81%). Za najciekawsze uznano programy poświęcone najnowszym osiągnięciom nauki (31%), następnie geografii (21%) i biologii (12%). Za najciekawszy element tych programów uznano ilustracje filmowe tematu (85%). Komentarz słowny preferowało tylko 33% uczniów, a 16% lubiło dyskusje wokół poruszanego tematu. Po zakończeniu programu 62% badanych chętnie podejmowało rozmowę na jego temat z rówieśnikami (32%), rzadziej z rodzicami (15%) czy rodzeństwem (14%). Programy zainspirowały 97% uczniów do udziału w wycieczce szkolnej, 21% – do kolekcjonowania, tyle samo do uczęszczania na koła zainteresowań. W przeważającej większości oglądano programy popularnonaukowe ze względu na zainteresowania (92%). Uczniowie uważali, że oglądanie programów popularnonaukowych pomagało im w rozwiązywaniu zadań edukacyjnych (78%) i przyczyniło się do wzrostu ich wiedzy (81%).