Celem badania było określenie podstawowych umiejętności matematycznych, które powinien posiadać absolwent szkoły podstawowej. Stworzono test składający się z 12 zadań, którym w 1987 roku przebadano 219 uczniów z 10 oddziałów klas ósmych krakowskich szkół. Założono, że wskaźnikiem zadowalającego opanowania umiejętności matematycznych mierzonych testem będzie uzyskanie przez 80% uczniów 90% punktów. Przy pierwszym pomiarze nie udało się osiągnąć tych wymagań w żadnym z badanych oddziałów, a 90% punktów uzyskało ogółem 23,2% uczniów. Poprawioną wersją testu (zmieniono cztery zadania) przebadano we wrześniu 1988 roku 80 licealistów z Gdańska, Krakowa i Malborka, którzy w czerwcu tego samego roku ukończyli szkoły podstawowe. Ponownie 90% punktów uzyskało 29% badanych. Nawet po obniżeniu progu do 80% punktów wymogi spełniło 54% uczniów. Ponad 90% uczniów potrafiła dodać do siebie liczby zawierające ułamki, rozwiązać proste równanie oraz narysować wykres funkcji liniowej. Rozmowy z uczniami ujawniły „algorytmiczne” podejście do zadań – starano się usilnie znaleźć w pamięci wzór do rozwiązania prostego zadania, które nie wymagało żadnego wzoru, lecz np. prostego rysunku.