Celem badania było poznanie błędów popełnianych przez studentów rozpoczynających naukę na lektoracie języka polskiego w Halle (Martin Luther Universität) i przygotowujących się do studiów w Polsce. Podstawowy materiał stanowiły błędy popełnione w ustnych i pisemnych wypowiedziach studentów po dwóch semestrach nauki języka polskiego. Szczególną uwagę zwrócono na błędy wynikające z interferencji językowej. W wyniku badania zidentyfikowano: błędy fonetyczne (np. zastępowanie samogłosek otwartych przez ścieśnione lub obniżone, mieszanie l i ł, problemy z wymową na tle opozycji dźwięczna – bezdźwięczna z opozycją słaba – mocna, tendencja do zanikania r); błędy związane z morfologią, fleksją i deklinacją przymiotnikowo-zaimkową (np. przesunięcia w zakresie rodzaju męskoosobowego i niemęskoosobowego, kulminacja funkcji składniowych itp.); błędy dotyczące odmiany liczebników i zaimków liczebnych (np. nieodmienianie ich); błędy związane z odmianą czasownika (np. wybór niewłaściwego wzorca odmiany); błędy leksykalne i słowotwórcze (np. złe dobieranie słownictwa, interferencje z języka rosyjskiego); błędy składniowe (np. użycie konstrukcji przyimkowych).