Przedmiotem badania były postawy dzieci wobec rodzeństwa. W badaniu uczestniczyło 140 uczniów, w tym 63 dziewczynki i 77 chłopców, uczęszczających do klas I-III szkół podstawowych w Lublinie. Do zebrania materiału wykorzystano Test Stosunków Rodzinnych (E. Bene, J. Anthony). Test w wersji dla starszych dzieci dotyczył następujących postaw: dwóch typów postaw pozytywnych: od umiarkowanych do silnych; umiarkowane to przyjazna akceptacja, silne to kontakty fizyczne; dwóch typów postaw negatywnych: od umiarkowanych (nieprzychylność i brak akceptacji) do silnych (nienawiść i wrogość); wyrażających nadmierną pobłażliwość rodzicielską. Wśród chłopców najwięcej pozytywnych wypowiedzi było kierowanych do młodszych sióstr. Dziewczynki natomiast najczęściej przejawiały pozytywny stosunek do starszych sióstr. Okazało się, że uczniowie obu płci byli najczęściej negatywnie nastawieni wobec młodszych braci. Zdaniem badanych chłopcom więcej pozytywnych uczuć okazują starsi bracia i młodsze siostry, a dziewczynkom – starsze siostry. W opinii uczniów do chłopców negatywniej nastawieni byli starsi bracia, a do dziewczynek – starsi i młodzi bracia. W przypadku wypowiedzi dziewczynek do starszych sióstr ujawniło się odwzajemnione uczucie. W opinii dzieci młodsi bracia żywili wobec nich na ogół negatywne odczucia. Okazało się, że dziewczynki czuły się krzywdzone przez starszych braci (być może jest to wynik pobłażania chłopcom w domach rodzinnych).