Celem badania było określenie związku między postawami rodzicielskimi a poczuciem umiejscowienia kontroli u uczniów szkoły podstawowej dla lekko upośledzonych umysłowo. W badaniu uczestniczyło 30 dzieci (15 dziewcząt i 15 chłopców) w wieku od 13 do 16 lat oraz 28 matek i 25 ojców. Wyniki badania ujawniły, że u matek i ojców osób upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim dominowały postawy niepożądane i umiarkowanie niepożądane. Tendencja do ujawniania negatywnych postaw wychowawczych była wyraźniejsza u ojców niż matek. 60% uczniów charakteryzowało się wewnętrznym umiejscowieniem poczucia kontroli zdarzeń. Okazało się, że im wyższe było poczucie bezradności u rodziców, ich bezsilności wobec problemów wychowawczych, tym silniej dzieci odczuwały zewnętrzne umiejscowienie kontroli (zwłaszcza dziewczęta). Stwierdzono ponadto, że im większe natężenie górowania u ojców, tym silniejsza tendencja do wewnętrznego umiejscowienia poczucia kontroli zdarzeń, zwłaszcza u córek. Skłonność do górowania w postawach ojców może kształtować też pozytywne przejawy zachowania u dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu lekkim.