Celem badania było zebranie opinii rodziców na temat wychowania zdrowotnego dzieci. W badaniu uczestniczyli rodzice uczniów klas I–III. Zdaniem 88% respondentów to rodzice powinni być na pierwszym miejscu odpowiedzialni za wychowanie zdrowotne dzieci. Odpowiedzialnością za wychowanie zdrowotne uczniów tylko 6% rodziców obarczyłoby nauczycieli. W opinii 44% badanych na drugim miejscu odpowiedzialne powinny być higienistki i pielęgniarki. Ankietowani rozumieli wychowanie zdrowotne jako: dbanie o to, by młodsze pokolenie szanowało swoje zdrowie; tworzenie nawyków i postaw życiowych sprzyjających zdrowiu; rozwijanie pozytywnego zainteresowania zdrowiem; nauczanie przestrzegania higieny i racjonalnego odżywiania się; mobilizowanie do aktywności fizycznej; kształtowanie właściwego stosunku do ochrony środowiska; zdyscyplinowane poddawanie się okresowym badaniom lekarskim; wdrażanie do życia bez nałogów. W opinii 16% rodziców w szkołach ich dzieci zaniedbywano przekazywanie wiedzy o zdrowiu, zdaniem 29% troskę o zdrowie psychiczne ucznia. 20% badanych skarżyło się, że placówki nie omawiają zagadnienia zdrowotnych form wypoczynku. Większość ankietowanych uważała, że dzieci – dzięki postawom kształtowanym przez szkołę – poprawiły swoje zachowania higieniczne. 76% badanych chciałoby, żeby szkoły zapobiegały uleganiu przez dzieci szkodliwym nałogom. Zdaniem 51% respondentów placówki szkolne powinny wyrabiać umiejętność wykorzystania czasu wolnego. 36% oczekiwało od szkoły pomocy w utrwalaniu nawyków higienicznych, 35% podjęcia na szerszą skalę wychowania seksualnego, a 48% kształtowania równowagi psychicznej. Wśród rodziców z wykształceniem niepełnym podstawowym 60% czerpało wiedzę o wychowaniu zdrowotnym z telewizji. Osoby z wykształceniem średnim i wyższym czerpały takie informacje z telewizji, radia, prasy oraz od nauczycieli.