Celem badania było rozpoznanie potrzeb kadrowych przedsiębiorstw zatrudniających powyżej 50 pracowników w regionie gdańskim. Ankietą objęto 650 zakładów pracy z branż: rolnictwo i leśnictwo, przemysł, budownictwo, handel, transport i łączność. Treść pytań ankiety dotyczyła okresu 1993-1994. Otrzymano odpowiedzi z 315 przedsiębiorstw, z czego 56% stanowiły przedsiębiorstwa prywatne, 44% – publiczne. Wyniki badania wskazały na obniżanie się poziomu zatrudnienia w latach 1993-1994. W znacznym stopniu polegało ono na przechodzeniu pracowników na emeryturę, także na zwalnianiu pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu. Zwolnienia z inicjatywy samych zatrudnionych dotyczyły najczęściej pracowników o wysokich kwalifikacjach. Zanotowany przerost zatrudnienia obejmował częściej pracowników pośrednio produkcyjnych niż bezpośrednio produkcyjnych. 14,7% zwolnień w 1994 roku zrealizowano na podstawie przepisów ustawy z 28 stycznia 1989 roku o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy. Dominującą strategią zarządzania kadrami w badanych przedsiębiorstwach było dążenie do zachowania podstawowego trzonu załogi, nawet kosztem wzrostu ukrytego bezrobocia. Kwalifikacje trzonu załogi stały się bowiem podstawową rezerwą przedsiębiorstw wobec dekapitalizacji majątku trwałego, którą łatwo uruchomić w sytuacji ożywienia gospodarczego. Absolwenci okazali się mieć niewielkie szanse na zatrudnienie w badanych zakładach pracy, jako że większość przedsiębiorców nie zamierzała ich zatrudniać lub jeszcze nie wiedziała, czy to uczyni.