Badanie dotyczyło wykorzystania kategoryzacji testów WISC Bannatyne’a (pogrupowanie w kategorie: zdolności przestrzenne, zdolności werbalnej konceptualizacji, zdolności sekwencyjne, nabytej wiedzy) do określenia natury i rozległości deficytów sfery poznawczej dzieci w początkowym okresie nauki niemogących sprostać wymaganiom szkolnym. Badaniem objęto 60 dzieci (39 chłopców, 21 dziewcząt) z klas początkowych szkoły podstawowej, których niepowodzenia dotyczyły nauki czytania i pisania, w większości przypadków były sprzężone. Zastosowano polską wersję skali D. Wechslera WISC-R. Uzyskane dane wskazywały na brak harmonijności rozwoju sfery intelektualnej dzieci z trudnościami w uczeniu się. Średnie ilorazy rozwoju dla wszystkich czynników mieściły się poniżej 100; największe deficyty zaobserwowano w zakresie zdolności sekwencyjnych (IR = 78,22) i nabywania wiedzy (IR = 83), nieco mniejsze w werbalnej konceptualizacji (IR = 90,22), najmniejsze w zdolnościach przestrzennych (IR = 92,32). W zakresie czynnika zdolności sekwencyjnych u 83% badanych występował deficyt pamięci, u 27% można było mówić o upośledzeniu. U badanych deficyty dotyczyły głównie pamięci sekwencyjnej, zdolności zapamiętywania i odtwarzania z pamięci kolejnych bodźców, zakresu pamięci bezpośredniej, umiejętności podtrzymania uwagi, zdolności dekodowania. Zdecydowana większość dzieci miała istotne trudności w rozwiązywaniu słownie sformułowanych problemów i przetwarzaniu danych werbalnych; deficyt zdolności przestrzennych zaobserwowano u stosunkowo małej grupy dzieci. Wyniki wskazują na dużą wartość predyktywną i eksplanacyjną deficytów pamięci sekwencyjnej oraz uwagi i koncentracji w przystosowaniu dziecka do warunków szkolnych i prognozy sprostania stawianych mu wymaganiom.