Przedmiotem badania były zachowania autoprezentacyjne przed egzaminem u osób o różnej sile ego. W badaniu uczestniczyło 129 studentów pedagogiki, w tym 11 kobiet. W analizie pominięto zmienną płci. Do zmiennych eksperymentalnie manipulowanych zaliczono: warunki badania (publiczne – prywatne) oraz rodzaj hipotetycznego wyniku (powodzenie – niepowodzenie). Zmienne kontrolowane to: siła ego oraz poziom oczekiwań (tj. deklarowany wynik egzaminu). Do zebrania materiału wykorzystano kwestionariusz S.E. Barrona wypełniany przez respondentów, arkusze ze spodziewanymi ocenami, deklaracje powodzenia albo niepowodzenia, atrybucje przyczynowe hipotetycznego powodzenia albo hipotetycznego niepowodzenia oraz samoopisy. Siłę ego zmierzono za pomocą Kwestionariusza Siły Ego Barrona. 63 osoby zakwalifikowano do grupy o niskim poziomie ego, a 66 – do grupy o wysokim nasileniu ego. Badanie przeprowadzono 10 dni przed egzaminem. Jedna osoba spodziewała się dostać ocenę niedostateczną, 23 osoby zaś – ocenę dostateczną, 91 – dobrą, a 14 – bardzo dobrą. Wyniki badania ujawniły, że studenci podczas autoprezentacji przed egzaminatorem wykazywali silniejszą tendencję do odwoływania się do atrybucji wewnętrznych (tj. wyżej oceniali wpływ dyspozycji i wysiłku). Zachowanie to interpretowano jako chęć zwiększenia własnej atrakcyjności w oczach egzaminatora. Na 10 dni przed egzaminem respondenci unikali emocjonalnej interpretacji hipotetycznych wyników – być może po to, aby ustrzec się przed negatywną oceną innych osób, skłonnych uznać takiego studenta za niezrównoważonego emocjonalnie. Na podstawie wyników badania stwierdzono, że badani wykazywali większą aktywność atrybucyjną w przypadku opisywania hipotetycznego powodzenia niż niepowodzenia. Interpretowaniu przyczyn hipotetycznego powodzenia towarzyszyła wyższa ocena czynników wewnętrznych (tj. dyspozycji i wysiłku) oraz wpływu czynników zewnętrznych (losu i zachowania egzaminatora). Prawdopodobnie wynika to z tego, że przy większej liczbie osób odpowiadających na takie same pytania egzaminacyjne odwoływanie do czynników zewnętrznych jest nieprzekonywające w interpretacji niepowodzenia, gdy inni odnoszą sukces. Poziom oczekiwań co do oceny z egzaminu okazał się zmienną modyfikującą zależności między hipotetycznym wynikiem a sposobem jego interpretacji. Stwierdzono, że osoby charakteryzujące się silniejszym ego prezentowały większy egotyzm atrybucyjny w porównaniu z osobami o słabszym ego. Nie potwierdzono hipotezy mówiącej, że siła ego ma związek z poziomem oczekiwań co do wyniku z egzaminu. W przypadku osób z silniejszym ego zaobserwowano ponadto słabsze nasilenie atrybucji przyczynowych w przypadku analizy porażki niż sukcesu (wynik ten wymaga dalszych badań).