Badanie poświęcone dzieciom i młodzieży przeprowadzono wśród 1607 respondentów. W badanej populacji znalazło się 710 dzieci w wieku od 10 do 13 lat oraz 897 osób w wieku od 14 do 18 lat. Posłużono się metodą wywiadu. Dobór próby miał charakter losowy. Wyniki badania wykazały, że prawie 70% respondentów było bardzo zadowolonych ze swojej sytuacji rodzinnej (średnio zadowoleni: 29%, bardzo niezadowoleni: 2%); o zadowolenie z sytuacji rodzinnej pytano tylko młodzież. 5% respondentów twierdziło, że są bardzo często niezrozumiani przez rodziców, 16% raczej często, 40% raczej rzadko, a 38% bardzo rzadko albo wcale. Okazało się, że czynnikiem mającym znaczny wpływ na zadowolenie z sytuacji rodzinnej była satysfakcja z intensywności relacji między rodzicami a dziećmi. W populacji osób niezadowolonych z rodziny znalazło się 29% badanych, którzy odczuwali niedosyt opieki rodzicielskiej (wśród badanych zadowolonych z sytuacji rodzinnej odsetek ten wyniósł 8%). Osoby niezadowolone z sytuacji rodzinnej dwa razy częściej skarżyły się na nadopiekuńczość rodziców. W populacji dzieci 6% osób niechętnie chodziło do szkoły, 45% średnio chętnie, a 48% bardzo chętnie. Wśród młodzieży zauważalny był spadek satysfakcji z chodzenia do szkoły. 9% chodziło tam niechętnie, 47% średnio chętnie, a 40% bardzo chętnie (4% nie wyraziło opinii na ten temat). 1% dzieci i 3% młodzieży przyznało, że bardzo często bali się nauczycieli, 9% dzieci i 17% młodzieży – dosyć często, 38% dzieci i tyle samo młodzieży – dosyć rzadko, 52% dzieci i 38% młodzieży – bardzo rzadko albo wcale. Do częstego lęku przed szkołą przyznało się 14% uczniów szkół podstawowych i 30% liceów ogólnokształcących. Do swoich najważniejszych spraw dzieci na pierwszym miejscu zaliczyły: zadowolenie rodziców (74% wskazań), a w dalszej kolejności: dobre oceny w szkole (69%), bycie lubianym przez kolegów (64%), posiadanie dobrych kolegów (61%), bycie dobrym w sporcie, nauce, muzyce itp. (57%), bycie lubianym przez nauczycieli (51%). Najmniej ważne w tej grupie okazały się modne ubrania (23%) i pieniądze (32%). Także dla młodzieży ważne było zadowolenie rodziców (60%), a w dalszej kolejności: możliwość kontynuowania nauki (59%), bycie lubianym przez kolegów (53%), bycie dobrym w jakiejś dziedzinie (50%). Podobnie jak wśród dzieci najmniej ważne okazały się ubrania (22%), ale także: bycie lubianym przez nauczycieli (29%), posiadanie dużo czasu na zabawy i rozrywki (27%). Wśród dzieci wyróżniono dwa typy postaw: ambitne, odnoszące sukcesy i akceptowane przez środowisko; nastawione konsumpcyjnie i rozrywkowo. Młodzież podzielono na trzy typy: nastawieni na naukę i oczekujący akceptacji; mający zabawowe i konsumpcyjne upodobania, chcący imponować, odnosić sukces i posiadać.