BIBE
polski   english
Strona główna Instytut badań edukacyjnych
BIBE
Evidence Informed Policy
Zobacz również
Nasze strony
O pracowni

Zespół Pracowni BIBE zajmuje się przede wszystkim monitorowaniem i opracowaniem badań za lata 1989-2015 prowadzonych w zakresie szeroko pojętej edukacji.   >> więcej


napisz do nas
bibe@ibe.edu.pl
 
  poprzednie
następne  
 
Obserwuj
Tytuł badania: "Szykanowanie kotów" – szkolne zwyczaje czy inne uwarunkowania zjawiska?
Instytucja:
Data: 1993
Badacz: Janusz Mąka, Teresa Sołtysiak
Abstrakt:

Przedmiotem badania były utrudnienia w adaptacji tworzone przez uczniów starszych klas uczniom z pierwszych klas szkół ponadpodstawowych. W badaniu uczestniczyło 120 uczniów uczęszczających do starszych klas szkół ponadpodstawowych, którzy zadeklarowali, że tworzą utrudnienia młodszym uczniom. W badanej populacji znalazło się 11,66% dziewcząt, 88,33% chłopców – w wieku od 17 do 20 lat. 10% respondentów mieszkało na wsi; 65,85% pochodziło z rodzin robotniczych, 13,33% z rzemieślniczych, 11,66% z inteligenckich, a 9,16% z chłopskich. Do zebrania materiału wykorzystano metodę wywiadu. Na podstawie informacji uzyskanych od respondentów wyróżniono następujące determinanty, które skłaniały uczniów do tworzenia utrudnień przystosowawczych: szkolne zwyczaje, odwet za dręczenie, którego sami doświadczyli na początku nauki w szkole ponadpodstawowej, chęć zaimponowania rówieśnikom, możliwość dobrej zabawy i wyśmiewania innych, możliwość wyładowania agresji, naśladowanie kolegów, możliwość zdobycia pieniędzy albo innych przedmiotów. 72,5% uczniów uważało, że dręczenie młodszych kolegów to zwyczaj wojskowy, który stamtąd przeszedł do szkół. W opinii 17,5% respondentów zwyczaj przeszedł do szkół z zakładów poprawczych, zdaniem 5,83% z kolonii; 4,16% nie miało zdania na ten temat. Okazało się, że starsi uczniowie tworzyli podgrupy, które dręczyły uczniów klas pierwszych. Respondenci do zabawowych utrudnień zaliczyli: mierzenie boiska zapałką, zamiatanie piórkiem szkolnego korytarza, śpiewanie hymnu do portretów. Wymieniano także bardziej drastyczne formy dręczenia uczniów: utrudnianie załatwiania potrzeb fizjologicznych, wkładanie głowy młodszego ucznia do muszli klozetowej, zmuszanie do rozbierania i wyśmiewanie mankamentów somatycznych, malowanie genitaliów, zmuszanie do onanizowania, zmuszanie do czyszczenia butów, całowania obuwia albo ręki, bicie, kopanie, zmuszanie do jedzenia pokarmów dla zwierząt, zabieranie pierwszoklasistom pieniędzy, zbieranie haraczu, zakładanie „worków pokutnych” za niedostosowanie się. Okazało się, że jedynie 15% respondentów nie miało trudności szkolnych. Wśród pozostałych trudności takie towarzyszyły im od początku nauki w szkole ponadpodstawowej (44,16% wskazań), pojawiały się w późniejszym okresie (24,16%) albo występowały cyklicznie w małym natężeniu (16,66%). Uczniowie do trudności szkolnych, z którymi się borykali, zaliczyli: kłopoty w przyswajaniu wiedzy, zły wybór szkoły (np. zmuszenie przez rodzinę), brak samodzielności i ograniczone możliwości zdobywania wiedzy. Zdaniem 60% badanych nie ma przekonujących powodów do nauki, która aktualnie stała się nieopłacalna.

Deskryptory TESE: przemoc, przemoc szkolna, konflikt, młodzież, rozwiązywanie problemów, kariera szkolna
TESE descriptors: violence, bullying, conflict, youth, problem solving, school career
Publikacje:
  • Sołtysiak, T. i Mąka, J. (1995). "Szykanowanie kotów" – szkolne zwyczaje czy inne uwarunkowania zjawiska? (Doniesienie z badań). W: T. Sołtysiak (red.), Zjawiska patologii społecznej (s. 97-106). Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane WSP.
 
Tagi
Ostatnie wyszukiwania
Wyszukane słowo Liczba odpowiedzi
 
Strona internetowa współfinansowana ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Baza Informacji o Badaniach Edukacyjnych została stworzona w ramach projektu "BADANIE JAKOŚCI I EFEKTYWNOŚCI EDUKACJI ORAZ INSTYTUCJONALIZACJA ZAPLECZA BADAWCZEGO"