Przedmiotem badania były indywidualizm i kolektywizm młodzieży szkolnej. Sformułowano następujące pytania badawcze: czy istnieje związek między rodzajem psychologicznej orientacji indywidualistycznej bądź kolektywistycznej a wiekiem osób badanych; czy istnieje związek między rodzajem psychologicznej orientacji a przekonaniami społeczno-politycznymi młodzieży; czy istnieje związek między rodzajem orientacji indywidualistycznej i kolektywistycznej młodzieży a orientacją indywidualistyczną i kolektywistyczną oraz wartościami i strategiami socjalizacyjnymi jej rodziców. W badaniu uczestniczyło 216 osób, w tym 72 uczniów (pierwsze i ostatnie klasy dwóch liceów ogólnokształcących w Warszawie) oraz 72 ojców i 72 matki. Uczniowie byli w wieku 15 i 18 lat, pochodzili z rodzin o wyrównanym statusie społecznym. Wyniki badania ujawniły brak korelacji istotnej statystycznie między wiekiem respondentów a psychologiczną orientacją indywidualistyczną oraz kolektywistyczną. Stwierdzono jednak nieco wyższy poziom orientacji indywidualistycznej niż kolektywistycznej wśród młodszych uczniów (nasilenie pierwszego z typów orientacji nie różnicowało istotnie obu grup wiekowych). Wiek nie różnicował obu grup w zakresie akceptacji wartości indywidualistycznych i kolektywistycznych. Stwierdzono natomiast znaczącą preferencję wartości kolektywistycznych zarówno wśród młodszych, jaki i starszych uczniów. Młodzież z obu grup wiekowych wykazywała tendencję do wyrażania poglądów indywidualistycznych częściej niż kolektywistycznych. Zaobserwowano korelację istotną statystycznie między indywidualistycznymi poglądami społeczno-politycznymi a preferencją wartości indywidualistycznych (w obu grupach wiekowych). Wśród piętnastolatków wystąpiła istotna korelacja między orientacjami psychologicznymi i wartościami młodzieży a orientacjami psychologicznymi i wartościami jej rodziców. Związek istotny statystycznie wystąpił między strategiami indywidualistycznymi rodziców a poziomem orientacji indywidualistycznej młodzieży w wieku 15 lat.